چکیده:
در این پژوهش،رابطه معیارهای ارتباطی(باورها در مورد اینکه روابط فرد و همسرش چگونه باید باشد)با سازگاری زناشویی بررسی شد. متغیرهای پژوهش با پرسشنامه معیارهای ارتباطی ویژه (ISRS) و سازگاری زناشویی با مقیاس سازگاری دو نفره (DAS) مورد ارزیابی قرار گرفتند.جامعه پژوهش،دبیران زن و دبیرستهای ناحیه 3 مشهد و همسرانشان بودند.در مجموع 100 نفر(50 زوج)به روش نمونهگیری خوشهای،از 10 دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب شدند.نتایج تحقیق با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه(همزمان و گام به گام)تجزیه و تحلیل شدند.نتایج نشان دادند که معیارهای ارتباطی رابطه مدار در سه حیطه مرزها،قدرت،سرمایهگذاری و همچنین رضایت از برآورده شدن معیارهای ارتباطی در رابطه زناشویی،با سازگاری زناشویی مرتبط بود.بین میزان ناراحتی افراد از برآورده نشدن معیارهایشان با سازگاری زناشویی رابطه معنادار مشاهده نشد.همچنین معیارهای ارتباطی افراد در مجموع 25% از واریانس سازگاری زناشویی را پیشبینی کرد. تحلیل رگراسیون گام به گام نشان داد که معیار سرمایهگذاری بیانی به تنهایی سازگاری زناشویی را به صورت معنادار پیشبینی و 6/24% از واریانس آن را توجیه کرد.تفاوت معیارهای ارتباطی زوجها با میانگین سازگاری زناشویی رابطه معنادار و منفی داشت.
خلاصه ماشینی:
"Inventory of Specific Relationship Standards از 48 گزاره سه نوع سؤال مطرح میشود: الف)معیار واقعی فرد در مورد چگونگی ارتباط زناشویی ب)نظر فرد در مورد میزان برآورده شدن معیار مطرح شده در روابط فعلی ج)میزان ناراحتی فرد در صورت برآورده نشده معیارها افزون بر این،معیارهای افراد را در سه حیطه ارتباطی توسط این پرسشنامه مورد سنجش قرار میگیرد:1)مرزها، 2)نتیجهء مهارگری و3)سرمایهگذاری.
جدول 3:همبستگی میزان تفاوت معیارهای همسران با میانگین سازگاری زناشویی هر دو زوج (به تصویر صفحه مراجعه شود) *05/0> P اما بررسی ارتباط بین واکنش هیجانی(میزان ناراحتی)نسبت به برآورده نشدن معیارها و سازگاری زناشویی مردان و زنان نشان دهندهء عدم وجود رابطهء معنادار بین متغیرهای موردنظر است(جدول 4).
جدول 4:همبستگی میزان ناراحتی از برآورده نشدن معیارها با سازگاری زناشویی (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 5:نتایج و تحلیل رگرسیون چند متغیری برای پیشبینی سازگاری زناشویی از طریق چهار معیار ارتباطی (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج تحلیل رگرسیون نیز مبین این نکته است که 2/25% واریانس در سازگاری زناشویی را میتوان برمبنای چهار متغیر(معیارهای ارتباطی در حیطه مرزها،قدرت، سرمایهگذاری علمی و بیانی پیشبینی کرد(جدول 5).
بحث نتایج پژوهش حاکی از آن است که رضایت افراد از برآورده شدن معیارهای ارتباطی در کلیهء حیطههای ارتباطی (مرزها،قدرت،سرمایهگذاری بیانی و سرمایهگذاری عملی) بیشترین همبستگی را با سازگاری زناشویی دارد.
Glasser,W آنچه دریافتههای پژوهش حاضر حایز اهمیت است این است که از بین معیارهای ارتباطی،معیار افراد در خصوص سرمایهگذاری بیانی در رابطه مهمترین متغیر پیشبینی سازگاری زناشویی را توجیه کرد."