چکیده:
هدف این تحقیق بررسی تغییرات سطوح نگهداری وجه نقد در قبال تغییرات در جریانهای نقدی مثبت و منفی واحد تجاری و همچنین در شرکتهای با محدودیت در دسترسی به منابع میباشد. علاوه بر آن، تأثیر سهامداران نهادی به عنوان یکی از مکانیزمهای حاکمیت شرکتی بر حساسیت جریان نقدی وجه نقد نیز مورد بررسی قرار گرفت. به بیان دیگر، آیا سهامداران نهادی میتوانند با نظارت کارآمد بر میزان نگهداری وجه نقد با توجه به جریانهای نقدی مثبت و منفی تأثیر داشته باشند؟ برای آزمون فرضیه های تحقیق، نمونه ای مشتمل بر 158 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1386 – 1390 مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که میزان نگهداشت وجه نقد در شرکتهای مورد بررسی به عواملی دیگر ارتباط دارد و مثبت یا منفی بودن جریانهای نقدی عملیاتی واحد تجاری، وجود محدودیتهای مالی و سهامداران نهادی به عنوان مکانیسمی از حاکمیت شرکتی در آن تأثیر با اهمیتی ندارد.
The main purpose of this paper is to examine the changes in cash holding due to the changes in firm's negative and positive cash flows which have limited access to financial resources. This paper also studies the effects of institutional shareholder, which is one of the corporate governance monitoring mechanism, on cash flow sensitivity of cash. In other word, whether shareholder can affect the amount of cash holding according to positive and negative cash flows through effective monitoring or not? In order to achieve these goals, the paper proposes three hypotheses and considered a sample which consists of 158 listed companies in Tehran stock exchange from 1386 to 1390. Firms were categorized to financially constrained and unconstrained, based on three criteria: firm size, Dividend-profit ratio and debt ratio. The results suggest that the level of cash holdings depends on the other company's factors. Positive or negative operating cash flow, existence financial constraints and institutional shareholders as corporate governance monitoring mechanism haven’t important effect on cash holdings.
خلاصه ماشینی:
به بیان دیگر، آیا سهامداران نهادی میتوانند با نظارت کارآمد بر میزان نگهداری وجه نقد با توجه به جریانهای نقدی مثبت و منفی تأثیر داشته باشند؟ برای آزمون فرضیه های تحقیق، نمونه ای مشتمل بر 158 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1386 – 1390 مورد مطالعه قرار گرفته است.
آنها با استفاده از معیارهای اندازه شرکت، عمر شرکت، نسبت سود تقسیمی و گروه تجاری به عنوان نماینده ای از وجود محدودیتهای مالی، نشان دادند که جریانهای نقدی مثبت تأثیر معناداری بر سطوح نگهداری وجوه نقد نداشته و همچنین تفاوت معناداری در بین حساسیت جریان نقدی وجه نقد شرکتهای با محدودیت مالی و بدون محدودیت مالی وجود ندارد.
طبق تئوریهای موجود، سرمایه گذاران نهادی به عنوان یکی از مکانیسمهای حاکمیت شرکتی با نظارت کارآمد، میتوانند مانع از انباشته شدن وجه نقد در جریانهای نقدی مثبت شرکت و موجب ذخیره وجه نقد در جریانهای نقدی منفی شوند و در صورت عدم نظارت کارآمد، باعث نگهداشت وجه نقد در جریانهای نقدی مثبت و استفاده از ذخایر نقدی برای سرمایه گذاری در پروژه های با خالص ارزش فعلی منفی در جریانهای نقدی منفی میشوند و نتایج حاصل از آزمون فرضیه، بیانگر این مسئله است که بین حساسیت جریان نقدی وجه نقد و درصد مالکیت سهامداران نهادی رابطه معنی داری وجود ندارد؛ یعنی تغییر در درصد مالکیت سهامداران نهادی، توجیه کننده تغییرات در سطح نگهداری وجه نقد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نیست.
(2008) , Corporate Governance and Firm Cash Holdings, Journal of Financial Economics, Vol 87: 535-555 21.