چکیده:
علی محمد شیرازی از جمله مدعیان بابیت و مهدویت است که از نسخ شریعت اسلام، آوردن کتاب جدید و الوهیت خود سخن می گوید و چنین می نماید کـه آییـنش بـدیع و تـازه است ؛ لیکن بر اساس شواهد موجود، در بسـیاری از ادعاهـایش از جریـانهـای حروفیـه و
نقطویه الگو گرفته است .
این نوشتار با بررسی ادعاهای مهدویت ، نسخ اسلام، کتابآوری و الوهیت سـران بابیـت ؛ به پیشینه شناسی این دعاوی پرداخته و برای مخاطب روشن می سازد که این گونه ادعاهـا در آثار سران جریانهای حروفیه و نقطویه سابقه دارد و در حقیقت ادعای بـه ظـاهر تـازه سـران بابیت ، بازگوی سخنان کهنه این دو جریان است که این دو جریان، قـرنهـا پـیش از بابیـان می زیستند.
“Ali Muhammad Shirāzi” is one of the claimants of Bābism and Mahdism who speaks about the abolition of Islam، revelation of a new book، and his own divinity and demonstrates as such that his religion is novel and new; however، based on the available evidences، he has taken the adherents of “Hurufism” and “Nugtavi” as a model in many of his claims. This article by reviewing the Messianic claims، the abolition of Islam، book revelation and the divinity of Bābi leaders، we review the history of such claims and make this clear to the audience that such claims have been recorded in the works of Hurufism and Nuqtavi leaders and in fact، the seemingly new claim of Bābi leaders is the retelling of the old words of these two adherents while these two currents have existed centuries before the Bābies.
خلاصه ماشینی:
"مقاله حاضر به پیشینه برخی ادعاهای بابیت، مهدویت، نسخ اسلام (با تأکید بر فتنه بدشت) و الوهیت سران بابیت پرداخته و با بیان شواهدی از تشابهها، تجانسها و اقدامات همسان، سابقه آنان را در بعضی جریانهای حروفیه و نقطویه جست وجو میکند تا برای مخاطب روشن شود که پیش از بابیت نیز جریانهایی بودند که چنین ادعاهایی را مطرح کرده و در نتیجه از بدنه تشیع جدا شدند.
پیش از علی محمد شیرازی نیز گزارشهای فراوانی از ادعاهای مهدویت در جریانهای حروفیه و نقطویه رسیده است که موارد ذیل چند نمونه از آنها است: أ) حروفیه فضلالله نعیمی استرآبادی (سرکرده جریان حروفیه) از مدعیان مهدویت است که آشکارا خود را دوازدهمین امام شیعه میدانست و در نامهای که شاه اویس به امیر ولی 1 فرستاده، از قول فضلالله چنین شاهد میآورد: «بسم الله الرحمن الرحیم، انی رأیت احد عشر وجودا و نفسا شریفا و من دوازدهم ایشان» (الشیبی، 1380: 224).
بر پایه این آموزه نبوی است که امام صادق( میفرماید: «لا ترفعونی فوق حقی» (مجلسی، 1403، ج 25: 265)؛ پس چگونه است که علیمحمد شیرازی خلاف سیره پیامبران الاهی گام برداشته، از نردبان ادعا بالا میرود؟ بر این اساس، این ادعاهای پی در پی علی محمد شیرازی، در جریانهای حروفیه و نقطویه ریشه دارد: أ) حروفیه فضل الله نعیمی استرآبادی، از جمله مدعیانی است که جایگاههای گوناگونی را برای خود برشمرده است."