چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مدیریت زمان بر خودراهبری در یادگیری دانشآموزان دختر پایه اول متوسطه انجام شده است. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهش پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. روش نمونه گیری تصادفی خوشهای بود. به این منظور یکی از مدارس متوسطه دخترانه منطقه فلاورجان که به صورت تصادفی انتخاب شد، دو کلاس اول 30 نفره انتخاب و به صورت تصادفی یک کلاس در گروه آزمایش و دیگری در گروه کنترل قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودراهبری در یادگیری (Fisher et al ,2001) بود که روایی سازه، محتوایی و صوری آن در سوابق پژوهشی بررسی و تایید شده بود، روایی صوری مجددا نیز بررسی و تایید شد. پایایی آن برحسب ضریب آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد. هر دو گروه به پرسشنامه خودراهبری در یادگیری به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند. سپس مدیریت زمان در 8 جلسه 5/1 ساعته طی یک ماه به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان هر دو گروه در معرض پس آزمون قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها حاکی از آن بود که میانگین نمرات کل خودراهبری در یادگیری و مولفههای آن (خودمدیریتی، رغبت برای یادگیری و خودکنترلی) در گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش یافته است. در نتیجه آموزش مدیریت زمان بر افزایش خودراهبری در یادگیری و مولفههای آن تاثیر داشته است.
خلاصه ماشینی:
No 20 (continus 47) Winter 2016, Pages 158-167 The Effect of Teaching Time Management on Self-Directed Learning in the first grade of second cycle of secondary school girl’s students Zahra Delavar, Fariba Karimi 1 M.
A in educational management, Khorasgan, Islamic Azad University, Isfahan, Iran 2 Assistant professor, Department of Educational sciences, Khorasgan, Islamic Azad University, Isfahan, Iran Abstract The present study was conducted to measure the effect of teaching Time Management on self-directed learning in the first-grade high school girl students.
نادی (Nadi, 2004) در پژوهش خود نشان داد خودراهبری در کلاسهایی پرورش مییابد که ویژگیهایی همچون استقلال، خودمدیریتی و همکاری، خطرپذیری، رغبت برای یادگیری و خودکنترلی در گروه آزمایشی (آموزش مدیریت زمان) از میانگین گروه کنترل بیشتر است.
جینهوا و همکاران (Jinhua et al, 2008) هم در پژوهش خود دریافتند رابطه مثبت معنیداری بین مدیریت زمان و انگیزش پیشرفت دانشآموزان وجود دارد.
یافتههای این پژوهش حاکی از تاثیر مثبت آموزش مدیریت زمان بر خود راهبری در یادگیری بود و بیانکننده این است که ایجاد رغبت برای یادگیری، تقویت خود مدیریتی و خودکنترلی در دانشآموزان منجر به استقلال و در نهایت خودراهبری در یادگیری میشود.
The relation between self- regulated learning strategies, motivational beliefs, and students' academic achievement, Quarterly Journal of New Thoughts on Education, 4(4): 123-136 (Persian).
The effect of teaching meta-cognition package on self-directed learning in medical records students of Isfahan University of Medical Sciences, Iranian Journal of Medical Education, 10(2): 131-140 (Persian).
Standardization of self- directed learning reading scale on girls student of Isfahan high schools, Quarterly Journal of Educational Innovations, 5(18): 111-134 (Persian).