خلاصه ماشینی:
"بیان مسئله و ضرورت تحقیق مولایی در صفحۀ نخست پیشگفتار نوشته است : «دانشمندان غربی کـه بـه بررسـی ایـن یشـت اقبال نموده و رسالاتی دربارة آن نوشته اند، در پژوهش خود غالبا یکی از مسائل اساسـی مربـوط بـه این یشت را در نظر داشته و از پرداختن به مقولات دیگر که خارج از حوزة تحقیق آنان بوده اسـت ، پرهیخته اند؛ به همین لحاظ ، تکفل پژوهشی جامع در باب تصحیح و پیرایش متن ایـن سـرود بلنـد اوستایی و شرح و گزارش آن با مراجعۀ دائم به تحقیقات و تتبعات دانشمندان و متخصصان فقه اللغۀ ایرانی و بهره گیری از دستاوردهای علمی علمای ادیان و مـذاهب و پژوهشـگران تـاریخ و جغرافیـا و فرهنگ و اساطیر ایران ، کاملا ضرورت داشت .
بر همین اساس ، در واج نویسی متون اوستایی ـ نه در این کتاب ، که در همۀ آثـار دیگـر ـ واژه هـا را جدا از هم واج نویسی کرده اند؛ ازجمله در بند نخست آبان یشت که مولایی چنین واج نویسـی کـرده است : yazaēša mē hīm او را من بستای me صورت پیبستی ١٤ ضمیر اول شخص مفرد در حالت اضافی/ برایـی١٥ اسـت و mhi ضـمیر پیبستی سوم شخص مفرد در حالت مفعولی ١٦ (جکسن ، ١٨٩٢: §§ ٣٨٦، ٣٩٥).
در ترجمۀ برخی جملات علاوه بر استفاده از واژه های کهن ، از ترتیـب واژه هـای مـتن اوسـتایی پیروی شده و همین مسئله درک مطالب را قدری برای خواننده دشوار کرده است : بند ٥٥: آنگاه این آیفت را به او داد، اردوی سور اناهید، [آن که ] همـواره بـه کسـی کـه زوهـر نثـار میکند، به پارسا، به ستاینده ، به خواهنده ، دهندة آیفت [است ] (مولایی، ١٣٩٢: ٨٦؛ تکرار شده در صفحات ٥٨، ٦١، ٦٤، ٦٨، ٧٣، ٧٩، ٨٣، و ..."