چکیده:
امامان معصوم (ع)، با نگاه واقع گرایانه به انسان، به مفاهیم سلامتی، بیماری
و درمان او توجه کامل داشتهاند. روایات طب اسلامی به جای مانده از آنان.
از دیرباز تابه امروزه از مباحث جدی و پرچالش بوده است. امروزه با گسترش
گرایش دانشمندان حوزه های مختلف علوم پزشکی به طب سنتی و اسلامی، افراط
و تفریط هایی در زمینهی همنوایی علوم تجربی, بهویژه طب با روایات مشاهده
میشود. گاهی این باور بهوجود می آید که باید به روایات و احادیث طبی نیز
همانند احادیث فقهی با ایمان و تعبد عمل کرد؛ زیرا این سخنان از زبان یک معصوم
صادر شده است. که از آبشخور وحی، مستقیما سیراب شده و به
عمق حقیقت راه یافته و خطظا و لغخزش در گفتار و کردار او راه ندارد. با نگاهی عمیق
و ژرفترء چالشهایی در روایات پزشکی مشاهده می شود که دقت در آن» انسان
را از خطا در اندیشه بازمی دارد. در این پژوهش برخی از چالش های روایات طبی و
افق های آینده در زمینه حل.اینن چالشها بررسی می گردد.
این پژوهشن با,مراجعه به برخی منابع حدینی مرتبط با موضوع، در پی شناخت
و بیان چالشهای موجود در استناد به این دسته از روایات بوده و چالشهای مربوط
به سندهء مخاطب» دلالت و معنای واژههای به کار رفته در این احادیث مورد بررسی
قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مراجعه به احادیث
پزشکی همچون دیگر احادیث صادره از معصومین (ع)» کاری تخصصی بوده و در این
زمینه ضمن پرهیز از هر نوع پیش داوری و اجتناب از تفسیر به نیازمند آگاهی
تخصصی نزدیک به ۱۵ دانش از علوم پایه حوزی است، تا بتوان به روایتی استناد
نمود. این استناد در صورت داشتن شرایط لازم» تنها بهعنوان یک شاهد میتواند
مفید واقع شود.