چکیده:
پیشتر درباره چهار آیه از آیات مهدوی و روایات تفسیری آن گفتوگو کردیم و به تحلیل آیات و روایات تفسیری ذیل آن پرداختیم و استحکام روایات تفسیری امامان( را نشان دادیم.در این نوشتار، برآنیم به دو آیه دیگر از آیات مهدوی و روایات تفسیری آن بپردازیم؛ ولی پیشاپیش مقدمهای نهچندان کوتاه پیرامون ضرورت تحلیل روایات مهدوی و دفاع از آن، با عناوین «دفاع از روایات مهدوی» و «تحلیل روایات مهدوی» خواهیم داشت، آنگاه در ادامه بحث از آیات و روایات تفسیری مهدوی، به آیات پنجم و ششم میپردازیم.
خلاصه ماشینی:
"ابتدا به نظر میرسد که آیه آنگونه که بسیاری از مفسران گفتهاند در مورد حشر قیامت است که خداوند همه مردم را یکجا جمع میکند (اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعا) و این صرفا برای حسابرسی و جزادهی است، ولی با تأمل همانگونه که خواهید دید آیه کاملا به اصحاب خاص حضرت مهدی( مرتبط میشود و معنایی ویژه مییابد.
در پایان بحث، نوشته حجتالاسلام والمسلمین محمد پیروزمند درباره آیه ششم از آیات مهدوی تقدیم خوانندگان گرامی میگردد: ترجمه عمومی و آزاد از آیه مبارکه 148 سوره بقره همراه با توضیح تلفیقی این آیه مشتمل بر بیان چند جریان اجتماعی است و در عین حال جامعه ایدهآل قرآنی انسانی را نیز مطرح میفرماید: الف) و لکل وجهة: برای هر قومی و ملتی ایده و آرمانی است که «هو مولیها» که آن مجموعه قومی و ملی متوجه، و رو به سوی آن آرمان داشته و براساس آن ایده به تمامی خواستهها و تحرکات جمعی خود جهت میدهند.
اتمام آیه با توجه به این آیه که حتی در میان متدینان به ادیان وحیانی نیز اختلاف وجود داشته و هرکدام مسلک و راه دیگری را انکار میکند و نسبت به همه متدینان، کافرانی هستند که به هیچ دینی ملتزم نیستند، معنای این قسمت از آیه مورد بحث که میفرماید: (أین ما تکونوا یأت بکم الله جمیعا( آشکار میگردد و آن این است که در مجموعه جامعه بشری و حتی اهالی ادیان دارای کتاب اختلافات عقیدتی و عملی فراوانی وجود دارد و همانطور که گذشت، نتیجه این اختلاف ظهور ملتهای گوناگونی است که در این فضای چند طیفی نظم جهانی مختل گشته و بینظمی و هرج و مرج به صورت انواع جنایات و ظلمهای بیشمار چهره زمین را فاسد کرده است."