چکیده:
پرسش مقاله این است که بحران سامان سیاسی جامعه امام سجاد (ع) چه بوده است وبرای برون رقت از آن وجود مبارک امام سجاد ع چه تجویز آرمانی ارائه داده اند؟
فرضیه پژوهش بر اساس الگوی جستاری اسپریگنز چنین است:
«در اندیشه مبارک امام سجاد (ع) بحران، انحطاط، استبداد ، بدعت و فساد بوده است دلیل بروز آن جدایی ملت از ولایت؛ آرمان، پیوند ملت و زمامداران با ولایت ؛و راه حل، نیز بازسازی حکومت حکیمانه معصوم (ع) می باشد.»
برای بررسی جنبه زوایای پنهان جامعه زمان امام سجاد در قالب مشکل سیاسی، دلیل شناسی، آرمان شناسی و راه حل شناسی با روش پژوهش تاریخی- توصیفی ( تحلیل محتوا) تجزیه و تحلیل شده است. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای است.
The question of the article is that what was the main conflict of political order in society in the period of Imam Sajjad (a.s.)? What was his ideal prescription for solution of the conflict?
Based on the Springer theoric framework، the assumption of the reasearch is that conflict، Downhill ،autocracy، heresy،corruption have been the main causes of gap beween government and Velayat; rebuilding the government and nation relations with Velayat formed Imam Sajjad’s ideal order for the society; his main solution for the confilict has been rebuilding the wisely government of innocent imam..
The research tries to investigate the society in the period of Immam Sajjad (a.s.) based on political problem، causes ،ideals، and solutions. The article has used a historical-descriptive method for analysis of the research.
خلاصه ماشینی:
در اين دوران که تفاوت اساسي با دوران امامت حضرت علي (ع ) و امام حسن (ع ) و امام حسـين (ع ) داشت ؛ علي رغم استبدادي که بعد از رحلت پيامبر (ع ) بر جامعـه اسـلامي حـاکم بـوده اسـت و حکام در ظاهر خود را خليفه پيامبر معرفي ميکردند؛ اما در زمان امام سجاد (ع ) سردمداران حکومت به صورت آشکار و بدون هيچ گونه پرده پوشي، به مقدسات اسلامي، دهن کجي ميکردند و آشـکارا اصول اسلامي زير زير پا ميگذاشتند و هيچ کس جرأت کوچکترين اعتراضي را نداشت .
البته بخشي ازاين جامعه را هم ميتوان تعبير به مدينه فاسقه کرد چرا کـه عقايـد مـردم هماننـد عقايد مسلمانان ابتدايي بودند که سعادت و امامت را ميشناختند و بـه خـدا ايمـان داشـتند؛ ولـي در کردار و رفتار همانند مردم جاهل عمل ميکردند و بصيرت واقعي نداشتند که همين مسأله در حادثه کربلا وجود داشت و خيلي از مردمي که در سپاه ابن زياد بودند اهل عبادت بودند اما جاهل بودند.
ب - دلايل بحران سامان سياسي: ( جدايي ملت از امامت ) در بحث دليل شناسي امام سجاد (ع ) اين پرسش مطرح ميشود: از ديدگاه امام سـجاد (ع ) دليـل انحطاط و استبداد و فساد که نماد نابساماني سياسي در جامعه مسلمين بود، چيست ؟ با توجه به سوال ، فرضيه قابل توجه از ديدگاه امام سجاد (ع ) «جدايي حکمت از حکومت يـه بـه عبارتي جدايي بين نظر و عمل و جدايي مردم از ولايت » است .