چکیده:
این پژوهش با هدف پیش بینی رغبت به ازدواج بر اساس مولفه های خانوادة اصلی و تمایزیافتگی خود انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فنی و حرفه ای شهید بهشتی کرج در سال تحصیلی ٩٤-١٣٩٣ بود. نمونه مورد بررسی ٢٦٦ نفر از دانشجویان پسر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رغبت سنج ازدواج حیدری، مظاهری و پوراعتماد (١٣٨٢)، مقیاس سلامت خانوادة اصلی (BFI)، اسکورون (٢٠٠٠) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود ( DSI)هاوستات و همکاران (١٩٩٢) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری به شیوة گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که استقلال در یک گام توانست به ترتیب ٠/١٣٠، ٠/٠٢٧، ٠/٠١٧ و ٠/١٢٢ درصد از واریانس های بازخورد نسبت به ازدواج ، آمادگی نسبت به ازدواج ، موانع ازدواج و نمرة کل رغبت به ازدواج را تبیین کند. همچنین هم آمیختگی با دیگران در یک گام ٠/٠٢٢ درصد واریانس بازخورد نسبت به ازدواج ، جایگاه من در یک گام ٠/٠٤٦ درصد واریانس مربوط نگرش نسبت به ازدواج ، گریز عاطفی و هم آمیختگی با دیگران در دو گام ٠/٠٣٣ درصد واریانس آمادگی به ازدواج ، گریز عاطفی در یک گام ٠/١٤٠ درصد واریانس موانع ازدواج و جایگاه من نیز در یک گام توانستند ٠/٠٢٣درصد واریانس نمرة کل رغبت به ازدواج را تبیین کنند. با توجه به یافته های پژوهش ، مولفه های سلامت خانواده اصلی و تمایزیافتگی خود با ابعاد رغبت به ازدواج در دانشجویان رابطه داشته و بطور معناداری آن را پیش بینی میکنند. لذا توجه به نتایج حاصل و کاربست آن ها در برنامه های آموزش پیش از ازدواج و مداخله های رشدی و درمانی میتواند حائز اهمیت باشد.
خلاصه ماشینی:
"در این خصوص سلامت خانواده اصلی ١ به عنوان عامل مؤثر بر شخصیت فرد و نحوة برقراری ارتباطات انسانی و نیز سطح تمایزیافتگی ٢ افراد به عنوان عوامل عاطفی و روانی میتوانند در رابطه با رغبت افراد به ازدواج مورد بررسی قرار گیرند.
پژوهش های متعددی نشان داده اند که سطح بالای تمایزیافتگی و ابعاد آن ، پیش بینیکنندة قوی کنترل موفق و سازگاری زناشویی (اسکورون و دندی ٥، ٢٠٠٤)، رضایت زناشویی (اسکورون و فریدلندر٦، ١٩٩٨)، سطح پایین تعارضات زناشویی (اسکورون ، ٢٠٠٠، ساداتی، مهرابیزاده هنرمند و سودانی، ١٣٩٣)، رغبت به ازدواج (جهان بخشی و کلانتر کوشه ، ١٣٩١)، الگوهای کارآمد ارتباطی (لطیفیان و فخاری، ١٣٩٣) و تعهد زناشویی (زارعی و حسینقلی، ١٣٩٣) میباشد که همۀ موارد بصورت مستقیم و غیرمستقیم حاکی از رابطۀ تمایزیافتگی خود با تمایل به ازدواج است .
سلامت خانوادة اصلی (صمیمت و استقلال ) و ابعاد تمایزیافتگی خودواکنش پذیری عاطفی، جایگاه من ، گریز عاطفی، هم آمیختگی عاطفی با دیگران در پیش بینی رغبت به ازدواج در دانشجویان پرداخته است .
از ضریب همبستگی پیرسون به دلیل بررسی چگونگی روابط متغیرهای پژوهش و از رگرسیون گام به گام به دلیل تعیین مقدار تبیین متغیر ملاک (رغبت به ازدواج در دانشجویان ) از روی متغیرهای پیش بین (سلامت خانوادة اصلی و تمایزیافتگی خود) استفاده شد.
لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مؤلفه های سلامت خانوادة اصلی و ابعاد تمایزیافتگی خود در پیش بینی رغبت به ازدواج در دانشجویان انجام گرفت ."