چکیده:
سبک شناسی دانشی است که اندیشه ها و شیوه های خاص شاعر و نویسنده را مورد کند و کاو قرار می دهد. ما در این مقاله سعی داریم که سرود ملی کشور الجزایر را با روش تحلیلی توصیفی در سه سطح : آوایی ، فکری و نحوی مورد بررسی قرار دهیم و البته با توجه به اهمیت موسیقیایی این سرود بیشترین بررسی ما بر روی موسیقی آن صورت میگیرد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که شاعر ابزار موسیقیایی موجود در این سرود از جمله وزن و قافیه و صفات حروف و تکرار و ... را در راستای محتوای سخن خود به کار برده است و بین لفظ و معنا هماهنگی ایجاد کرده است . ضمن اینکه اندیشه و واژگان قرآنی در لآبلای آن به چشم می خورد و روح استعمارستیزی در آن کاملا مشهود است .
خلاصه ماشینی:
"در مقطع دوم ٩ بار از ضمیر متکلم مع الغیر استفاده میکند و این امر در جایی است که شاعر اعلام جنگ مسلحانه را به دشمن گوشزد میکند و بیان می دارد که این خیزش ، خیزشی همگانی است : نــــــحــــــن جــــــنــــــد فـــــــی ســــبــــیــــل الــــــــحــــــــق ثــــرنــــا وإلـــــــــــی اســــتــــقــــلالــــنــــا بـــــــالـــــــحـــــــرب قـــــمـــــنـــــا لـــــــــم یــــــکــــــن یــــصــــغــــی لـــــنـــــا لـــــــمـــــــا نـــطـــقـــنـــا فــــــاتــــــخــــــذنــــــا رنــــــــــــــــــــة الــــــــــــبــــــــــــارود وزنـــــــــا وعــــــــزفــــــــنــــــــا نــــــغــــــمــــــة الـــــــــــرشـــــــــــاش لــــحــــنــــا وعـــــقـــــدنـــــا الــــــعــــــزم أن تــــحــــیــــا الــــــجــــــزائــــــر مشاهده میکنیم که شاعر چطور از این ضمیر بهره میگیرد تا باعث قوت قلب انقلابیون و ضعف دشمنان شود و این تکرارهای موجود در این قصیده که به آن ها در تمام قسمت ها اشاره شد از سبک های منحصربه فرد مفدی زکریا به حساب می آید که با استفاده از آن هابه صورت هدفمند، به عنوان شاعر انقلاب الجزایر برگزیده شده است و نام او با این انقلاب درآمیخته است ."