چکیده:
:پژوهش حاضر تأثیر ویتامین E و C در پیشگیری از ضعف ایمنی در
ورزشکاران مرد را مورد مطالعه قرار داده است.در این پژوهش 45 نفر از دانشجویان
ورزشکار در چهار گروه کنترل، ویتامین E ، ویتامین C و ترکیب ویتامین E
و C مورد مطالعه قرار گرفتند.آزمودنیها در گروه مصرف کننده ویتامین روزانه و
به مدت 15 روز به ترتیب 400 میلیگرم ویتامین E ، 1000 میلیگرم ویتامین C
، ترکیب 400 میلیگرم ویتامین E و 1000 میلیگرم ویتامین C و گروه
کنترل دارونما مصرف کردهاند.پس از 15 روز همه آزمودنیها، آزمون بیشسنه بروس روی
نوار گردان را تا رسیدن به واماندگی کامل اجرا کردند.سپس نمونههای خونی پیش،
بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت آزمودنیها برای اندازهگیری تعدد کل گلبولهای
سفید خون، نوتروفیلها، مونوسیتها، سلولهای +4DC و +8DC و نسبت،
غلظت MgI ، EgI ، AgI سرم و فعالیت بیگانهخواری
نوتروفیلهاگرفته شده بلافاصله پس از فعالیت در هر گروه آزمودنی، تعدد
کل گلبولهای سفید، نوتروفیلها، مونوسیتها، (به استثنای گروه کنترل)، +8DC ،
غلظت MgI (به استثنای گروه ویتامین E ) GgI ، AgI و فعالیت
بیگانهخواری نوتروفیلها افزایش و نسبتکاهش یافت.به هنگام مقایسه میانگینهای
چهار گروه، این تغییرات تنها در مورد کاهش درصد مونوسیتها در مرحله بلافاصله پس از
فعالیت در گروه کنترل نسبت به سایر گروهها معنی دار بود (05/0 p ).2 ساعت پس
از فعالیت در هر چهار گروه، تعداد کل گلبولهای سفید، تعداد نوتروفیلها،
نسبتغلظت MgI و فعالیت بیگانهخواری نوتروفیلها افزایش و تعداد
مونوسیتها(به استثنای گروه کنترل)، لنفوسیتها، +8DC ، +4DC ، غلظت
GgI (به استثنای گروه کنترل)کاهش یافت.درطول 2 ساعت پس از فعالیت غلظت GgI
در گروههای کنترل و ترکیب ویتامینهای E و C افزایش و در گروههای
ویتامین E و ویتامین C کاهش نشان داد.در مقایسه گروهها با یکدیگر هیچ یک
از این تغییرات معنی دار نبود(05/0 p )، که احتمالا ممکن است به علت کوتاه
بودن مدت فعالیت و یا کوتاه بودن دوره مصرف ویتامینها با مقادیر مورد استفاده در
این تحقیق باشد.با وجود رسادندن ورزشکاران به سر حد واماندگی، به نظر میرسد مدت
فعالیت به اندازهای نبوده است که ذخایر ویتامین E و C بدن را تخلیه کرده
و مصرف آنها بتواند نقش مؤثری بر عملکرد ایمنی داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
"به هنگام مقایسه میانگینهای چهار گروه، این تغییرات تنها در مورد کاهش درصد مونوسیتها در مرحله بلافاصله پس از فعالیت در گروه کنترل نسبت به سایر گروهها معنی دار بود (05/0 p ).
در مقایسه گروهها با یکدیگر هیچ یک از این تغییرات معنی دار نبود(05/0 p )، که احتمالا ممکن است به علت کوتاه بودن مدت فعالیت و یا کوتاه بودن دوره مصرف ویتامینها با مقادیر مورد استفاده در این تحقیق باشد.
همانگونه که مشاهده میشود تعداد گلبولهای سفید خون در هر چهار گروه بلافاصله پس از فعالیت افزایش یافته است، که تفاوت معنی داری با مقادیر پیش از فعالیت دارد.
در طول 2 ساعت پس از فعالیت افزایش بیشتری در تعداد نوتروفیلها دیده شدکه این افزایش در هر چهار گروه نسبت به مقادیر پیش و بلافاصله پس از فعالیت معنی دار بود.
تغییرات تعداد سلولهای +8DC و +4DC در این تحقیق که به شکل افزایش بلافاصله پس از فعالیت و کاهش آنها تا زیر سطوح استراحتی در طول 2 ساعت پس از توقف فعالیت دیده شد، با یافتههای تحقیقات انجام شده پیشین توسط فرای 4 و همکارانش و نیمن 5 همخوانی دارد(13، 12).
یافتههای تحقیق حاضر نشان میدهد که در هر چهار گروه آزمودنی بلافاصله پس از فعالیت، میزان فعالیت بیگانهخواری نوتروفیلها کاهش و 2 ساعت پس از فعالیت افزایش یافته است.
تفسیر یافتههای تحقیق حاضر نشان میدهد که شدت فعالیت بدنی منظور شده در تحقیق، با وجود رساندن ورزشکاران به سر حد واماندگی، از نظر فعالیت به اندازه ای نبوده است که ذخایر ویتامین E و C بدن آزمودنیها را تخلیه کرده و مصرف ویتامینهای E و C و ترکیب آنها بتوانند نقش خود را ایفا نمایند."