چکیده:
توسعه سیاسی همچون بسیاری دیگر از مفاهیم علوم اجتماعی تعابیر متعددی یافته است. با این حال، ابتناء و اتکاء به تعبیری که ابزار تحلیلی کارآمدتر را در اختیار قرار دهد اجتنابناپذیر است. توسعه سیاسی بخشی از هدف انسان امروزی یعنی توسعه را نشان می دهد. اما این هدف یک وسیله و یا ابزار وارداتی نیست که به راحتی خریداری شده و در جامعه رواج داده شود. توسعه سیاسی یک فرایند پر پیچ و خمی می باشد که در بیشتر موقع با موانع و سدهای متعددی روبرو می باشد و روند آن را کند می نماید.
لرستان به عنوان بخشی از سرزمین ایران، با اینکه در متن سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن قرار دارد، اما از بعد توسعه سیاسی در سطوح پایان تری نسبت به دیگر نواحی و استان ها قرار دارد و راه طولانی تری را جهت رسیدن به توسعه سیاسی مطلوب پیش روی دارد. این توسعه نیافتگی سیاسی، دیگر ابعاد توسعه را نیز تحت تاثیر قرار داده است و بطور کلی چهره چندان مطلوبی را از این جهت نشان نمی دهد.
لذا این نوشتار سعی دارد تا با گردآوری اطلاعات و داده ها از طریق کتابخانه ای و اسنادی و بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی این مساله، یعنی ریشه های کمتر توسعه یافتگی سیاسی استان لرستان را مورد بررسی قرار دهد. از حیث تاریخی، نقطه عزیمت پژوهش پیش روی دوره قاجاریه خواهد بود. به نظر می رسد بسیاری از پارامترهای بازدارنده توسعه سیاسی لرستان در این دوره نضج یا قوام یافته و در دوره های بعد بازتولید شده است.
خلاصه ماشینی:
لذا این نوشتار سعی دارد تا با گردآوری اطلاعات و داده ها از طریق کتابخانه ای و اسنادی و بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی این مساله ، یعنی ریشه های کمتر توسعه یافتگی سیاسی استان لرستان را مورد بررسی قرار دهد.
به نظر می رسد بسیاری از پارامترهای بازدارنده توسعه سیاسی لرستان در این دوره نضج یا قوام یافته و در دوره های بعد بازتولید شده است .
هانتینگتن مفهوم توسعه سیاسی را بر اساس میزان صنعتی شدن ، تحرک و تجهیز اجتماعی، رشـد اقتصادی و مشارکت سیاسی مورد ارزیابی قرار داده و معتقد اسـت از آنجـا کـه در فراینـد توسـعه سیاسی تقاضاهای جدیدی به صورت مشارکت و ایفای نقش های جدیدتر ظهـور مـی کننـد، لـذا نظام سیاسی باید از ظرفیت و توانایی های لازم برای تغییر وضعیت برخوردار باشـد؛ در غیـر ایـن صورت سیسـتم بـا بـی ثبـاتی، هـرج و مـرج ، اقتـدارگرایی و زوال سیاسـی مواجـه خواهـد شـد (قوام ،١٣٧٩ :١٧-١٦).
به عبارتی می توان گفت علی رغم کم رنگ شدن ساختار قبیله گرایی در لرستان ، فرهنگ قبیله ای حاکم بر آن از موانع توسعه سیاسی این استان است .
علی رغم این اقدامات اساسـی، چـون لرسـتان از دیگـر فاکتورهـای توسعه سیاسی و مخصوصا از فرهنگ صنعتی محروم بود و ساختار قبیله ای آن هنـوز بـه صـورت پررنگی وجود داشت و سایر فعالیت های اجتماعی و سیاسی مردم را به شـدت تحـت تـأثیر قـرار داده بود، اقتصاد لرستان صنعتی نشد.