چکیده:
در مطالعهء حاضر اثر تزریق گلوکز و انسولین،در انرژی مصرفی و اکسیداسیون مواد در یک دوره ورزش شدید استقامتی مورد بررسی قرار گرفت.هشت و رزشکار مرد دوچرخه سوار،به طور تصادفی در دو نوبت جداگانه تحت شرایط کلمپ گلوکز( G )یا کلمپ گلوکز به همراه تزریق انسولین( GI )،به مدت 120 دقیقه روی دوچرخهء ارگومتر با شدت تقریبا 70% از حداکثر اکسیژن مصرفی خود رکاب زدند.نمونههای خون در حالت استراحت(قبل از کلمپ و 30 دقیقه پس از کلمپ)،زمان ورزش برای تعیین مقدار گلوکز،انسولین و NEFA گرفته و مورد تجزیه قرار گرفتند.همچنین هوای بازدمی،برای تعیین مقدار 2O مصرفی و 2CO تولید شده برای هر دقیقه جمعآوری و انرژی مصرفی و اکسیداسیون مواد گوناگون محاسبه شد.غلظت گلوکز خون در هر دو آزمایش،به طور معنیداری افزایش یافت(001/0> P )و در حدود 10 میلیمول در لیتر حفظ شد.غلظت انسولین در پلاسما بر اثر تزریق اولیه،به طور معنیداری افزایش یافت(001/0> P ).غلظت انسولین در طول ورزش و در شرایط GI نسبت به شرایط G ،به طور معنیداری بالاتر بود(005/0> P ).غلظت NEFA در پلاسما،بین 67% تا 76% نسبت به مقدار آن در زمان استراحت کاهش یافت(01/0> P ).مقدار انرژی مصرفی در هر دو آزمون در زمان ورزش،به طور معنیداری افزایش یافته بود(001/0> P )،اما تزریق انسولین، تفاوتی در مقدار انرژی مصرفی در زمان ورزش ایجاد نکرده بود.نسبت مشارکت(%)کربوهیدرات در 15 دقیقهء اول ورزش به طور معنیداری افزایش یافت(001/0> P )و پس از آن،تنها در شرایط GI تا دقیقهء 120 ورزش به تدریج افزایش یافت(05/0> P ).تزریق انسولین تفاوت معنیداری را در اکسیداسیون مواد(متابولیسم کربوهیدرات،چربی و پرتئین)بین آزمونها ایجاد نکرد.نتایج در تحقیق حاضر،این مطلب را مورد تأیید قرار میدهد که غلظت پایین NEFA ،همراه با غلظت بالای گلوکز و انسولین در جریان خون،شرایط را برای مصرف گلوکز در عضلات فعال و مشارکت بیشتر کربوهیدرات در انرژی مصرفی تسهیل میکند.بنابراین چنین نتیجهگیری میشود که گلوکز،انسولین و شدت ورزش بطور مشترک،در افزایش انرژی مصرفی وبالا نگه داشتن اکسیداسیون کربوهیدرات در طول ورز با یکدیگر همکاری میکنند.
خلاصه ماشینی:
"با این حال،تعداد محدودی مطالعه روی تعیین مقدار گلوکز دریافتی،اکسیداسیون کربوهیدرات و مشارکت کربوهیدرات در انرژی مصرفی زمان ورزش طولانی همراه با تزریق گلوکز (هیپرگلیسمی)انجام شده است(9،16،28 و 29).
در حال حاضر،اطلاعات بسیار ناچیزی دربارهء اثر تزریق گلوکز یا انسولین(هیپرگلیسمی یا هیپر انسولینمی)زمان ورزش طولانی با شدت بالا،روی مقدار اکسیداسیون مواد و مشارکت آنها در انرژی مصرفی وجود دارد.
غلظت گلوکز خون آزمودنیها در حالت استراحت و در هر دو آزمایش در حد طبیعی بود و پس از 30 دقیقه تزریق اولیه و قبل از شروع ورزش،به حد مورد نظر یعنی 10 میلیمول در لیتر رسید.
در مطالعهای،نتایج تزریق ایزوتوپ ثابت برای تعیین مقدار مشارکت این چهار مادهء عمده(گلوکز، گلیکوژی عضله، NEFA در پلاسما و تریگلیسرید عضله)در کل انرژی مصرفی زمان ورزش،با شدتهای 25،65 و 85% از V2Omax گزارش شدهاند.
در شدتهای بالاتر ورزش،نسبت مشارکت چربی در مقایسه با کربوهیدرات بسیار کم است،اما مقدار کل اکسیداسیون چربی زمان ورزش با شدت 65% در مقایسه با 25% از V2Omax افزایش یافته بود.
اما این مقدار از اکسیداسیون چربی،انرژی لازم را برای ورزش با شدت بالا(75%-65% از V2Omax )تأمین نمیکند و لازم است،انرژی مورد نیاز از اکسیداسیون کربوهیدرات(یعنی گلیکوژن عضله و گلوکز خون) فراهم شود.
تزریق گلوکز یا گلوکز به هراه انسولین،30 دقیقهی قبل از شروع ورزش موجب میشود که غلظت انسولین در جریان خون به طور معنی داری افزایش و مقدار NEFA کاهش یابد.
در تحقیق حاضر،هیپرگلیسمی به همراه تزریق انسولین در 2 ساعت ورزش با شدت 70% از موجب شد که 81% از انرژی مورد نیاز بدن از طریق اکسیداسیون کربوهیدرات تأمین شود،اما در شرایط هیپرگلیسمی این مقدار 72% بود."