چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مدیریت زمان بر اهمالکاری و مدیریت زمان تحصیلی بود. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور تبریز در سال تحصیلی94-93 بودند، نمونه پژوهش حاضر بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انجام گرفت که 70 نفر از دانشجویان انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند هر دو گروه پرسشنامههای اهمالکاری(تاکمن،2001) و مدیریت زمان تحصیلی گارسیاروس، گونزالز و هینوجو(2004) را پر کردند(پیشآزمون). بعد از اجرای پیشآزمون گروه آزمایش طی 10 جلسه 2 ساعته بهصورت گروهی در جلسات آموزش مهارتهای مدیریت زمان شرکت کردند اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و پس از اتمام جلسات، هر دو گروه با پرسشنامههای مذکور (پسآزمون) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش مانکوا استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای مدیریت زمان اهمالکاری را کاهش و مدیریت زمان تحصیلی را افزایش میدهد. با توجه به حجم زیاد تکالیف و اهمیت و کاربرد مدیریت زمان در کاهش اهمالکاری و افزایش مدیریت زمان تحصیلی لازم است مدیریت زمان را با تأکید بیشتری به دانشجویان آموزش داده شود تا باعث نهادینه شدن مدیریت زمان در آنها شود.
خلاصه ماشینی:
"استرس زمان و فقدان برنامهریزی در زندگی دانش آموزان و دانشجویان از موانعی است که اغلب در راه رسیدن به Garcia-ros, perez-Gonzalez and Eugenia hinojo Claessens,Eerd& Roe Stevenson Ferrari Steel Hannok Onwuegbuzie Soysa, Weiss Yazıcı, Bulut موفقیت تحصیلی به آن اشاره دارند(داگلاس، بور و مونرو 1 ،2015).
با مروری بر مقالات منتشرشده در این زمینه درمییابیم مطالعات محدودی درزمینهی اثربخشی آموزشهای مدیریت زمان وجود دارد بهطور اخص در Douglas, Bore, Munro Díaz-Morales Van Eerd چند پژوهش محدود انجامشده (خدام و همکاران،1380 و زائریان،1386) درزمینهی آموزش مهارتهای مدیریت زمان تحقیقی یافت نشد که درزمینهی دانشجویان باشد این در حالی است که در کشورمان به دلیل مسئله کنکور و فشارات وارده از طرف خانواده و اجتماع برای قبول شدن، دانشجویان با حجم عظیمی از تکالیف روبرو هستند که مدیریت کردن زمان برای رسیدگی به آنها امری است دشوار، علیالخصوص ویژگیهای دوران نوجوانی و جوانی که آنها را بهطرف تفریح و گذراندن بیشتر اوقاتشان با همسالان سوق میدهد آنان را با مشکل کمبود زمان مواجه میکند(جهان سیر، صالح زاده، وثاقی، موسوی فر، 1386).
آموزش مهارتهای مدیریت زمان تکنیکهایی همچون، تنظیم و اولویتبندی اهداف، برنامهریزی برای اهداف تعیینشده، شناسایی و برطرف کردن عوامل اتلاف وقت را در اختیار Howell- Watson Ariely, Wertenbroch دانش آموزان قرار میدهد و دانش آموزان هم با آگاهی از موارد یادشده برای خود برنامهای تدوین میکنند و این باعث به وجود آمدن نظم در کارها میشود.
Procedia - Social and Behavioral Sciences 174,2270 – 2277 فصلنامه شخصیت و تفاوتهای فردی/ سال پنجم/ شماره 11/ بهار 1395/ 89-71 Journal of Personality & Individual Differences, 2016, Vol. 5, No. 11, 71-89"