چکیده:
مقاله حاضر تلاش میکند سیر تحول در معنا و مفهوم توسعه پس از انقلاب اسلامی ایران را بررسی نماید. در این مقاله ، از نظریه گفتمان لاکلا و موفه و از تحلیل گفتمان ، به عنوان روش تحقیق ، استفاده شد. این پژوهش جریان کشمکش بر سر تثبیت معنای توسعه را تحلیل نموده است . تحلیل گفتمان های توسعه پس از انقلاب ، نشان میدهد که هر گفتمان توسعه از مفصل بندی یکسری دال های شناور حول یک دال مرکزی تشکیل شده است . یافته ها نشان میدهند که نظام معنایی توسعه در گفتمان سازندگی براساس دال مرکزی رشد اقتصادی، در گفتمان اصلاحات بر محور آزادی و به همین ترتیب ، در گفتمان عدالت ، حول دال مرکزی عدالت شکل می گیرد. علاوه براین ، هر گفتمان برای تثبیت معنای توسعه ، از منظر خود، از ابزارهایی همچون برجسته سازی و حاشیه رانی، منطق هم ارزی، واسازی و... استفاده میکند. نتیجه اینکه ، گفتمان های توسعه بعد از انقلاب اسلامی هریک سعی کردند یک فضای متفاوت از وضعیت موجود و یک معنای متمایز از سایر معانی ترویج شده توسط سایر رقیبان شکل دهند؛ بنابراین معنا و مفهوم توسعه پس از انقلاب اسلامی هیچ گاه تثبیت نشد و این امر، راه را برای کشمکش های همیشگی بر سر معنا و مفهوم توسعه باز می گذارد.
خلاصه ماشینی:
نتیجه اینکه ، گفتمان های توسعه بعد از انقلاب اسلامی هریک سعی کردند یک فضای متفاوت از وضعیت موجود و یک معنای متمایز از سایر معانی ترویج شده توسط سایر رقیبان شکل دهند؛ بنابراین معنا و مفهوم توسعه پس از انقلاب اسلامی هیچ گاه تثبیت نشد و این امر، راه را برای کشمکش های همیشگی بر سر معنا و مفهوم توسعه باز می گذارد.
با چنین نگرشی، این مقاله ، با استفاده از تئوری گفتمان لاکلا و موفه ، سعی در واسازی گفتمان های توسعه پس از انقلاب اسلامی ایران و مشخصا دهۀ ٧٠ و ٨٠ دارد.
متن شمارة (٣) «در یک جامعۀ مسئولیت پذیر توسعه یافته ازنظر سیاسی، رشد اقتصادی هم بهتر خواهد بود و اگر محور انسان باشد که البته هست ، حتی رشد اقتصادی باید در خدمت توسعۀ سیاسی و فرهنگی جامعه قرار بگیرد» (سخنرانی سیدمحمد خاتمی در شورای اداری استان یزد، .
(26/8/1387 تحلیل داده ها: دال مرکزی؛ دال شناور؛ دال خالی دال مرکزی: دال مرکزی گفتمان اصلاحات ، آزادی و توسعۀ سیاسی است و دال های شناور آن که این گفتمان آن ها را مفصل بندی کرده و یک نظام معنایی درباب توسعه تشکیل داده است ، عبارت اند از: قانونمندی، شهروندان ، مشارکت ، جامعۀ مدنی و تنوع اندیشه .
تقدم عدالت یا رشد اقتصادی در توسعۀ کشور، موضوع دیگری است که گفتمان عدالت با مفصل بندی و تشکیل یک نظام معنایی حول محور عدالت ، به معنای فرصت کافی و یکسان به همۀ استعدادها، تلاش میکند برداشت و معنای خود از توسعه را برجسته و سایر معانی توسعه را به حاشیه براند.