چکیده:
مقالهی پیشرو از رسالهای استخراج شده است که به مسئلهی بازنمایی کردها در سفرنامههای غربی و شناسایی ابزارهای رتوریکی مورد استفادهی متون مذکور در برساختن متنی تفاوت فرهنگی معطوف بوده است. در رابطه با مسئلهی مورد مطالعه، مهمترین سوالات مطروحه عبارت بودند از: 1. کردها چگونه (با استفاده از کدام یک از ابزارهای رتوریکی) در سفرنامههای غربی بازنمایی (و برساخته) شدهاند؟ 2. آیا بازنماییهای مذکور یکدست هستند یا دوگانه[1]؟ ابزارهای رتوریکی مورد استفادهی این متون سفرنامهای متعدد هستند و در مقالهی حاضر تنها به رصد نحوهی کاربست یکی از این استراتژیها، استراتژی زیباییشناسانه کردن، در متون سفرنامههای غربی اکتفا شده است. لذا پرسش محوری مقالهی حاضر این است: کیفیت و اشکال کاربست استراتژی رتوریکی «زیباییشناسانه کردن» در سفرنامههای غربی دورههای مختلف به چه ترتیب است؟ آیا در سفرنامههای متاخر شاهد تداوم کاربست این استراتژی هستیم؟ چهارچوب تحلیلی- نظری این کار بر پایهی بصیرتهای اخذشده از مطالعات پسااستعماری، بهویژه آرای ادوارد سعید، دیوید سپر، مری پرات و استوارت هال تدوین شده است که مبنای بسیاری از مطالعات معطوف به خوانش متنی برخوردهای بینفرهنگی بوده است. روششناسی مورد استفاده در این کار تحلیل رتوریک است که بهویژه باتوجه به روایی و داستانی بودن مواد مورد تحلیل (سفرنامهها) روش متنی درخوری محسوب میشود. در این راستا متون به دو دستهی متون دورهی اول یا استعمار و دورهی متاخر یا مدرن تقسیم شدند. یافتههای ما نشان میدهد که استراتژی زیباییشناسانه کردن هم در متون دورهی متقدم (دورهی استعمار) بهوفور و در اشکال مختلف بهکار رفته است و هم شاهد تداوم کاربست این استراتژی در متون دورهی متاخر (دورهی پسااستعمار) هستیم. لذا کاربست استراتژیهای گفتمان امپراتوری در متون تولیدشده در دورهی پس از استعمار نیز کماکان تداوم دارد.
Focusing on the representation of the Kurds in the western travel writings, the present article attempts to identify the rhetorical devices deployed in these texts to textual construction of cultural differences. Our major questions are: "through what rhetorical devices Kurds have been represented and constructed in western travel writing?" and "are these representations consistent"? The rhetorical devices used in these travel texts are numerous and this paper just concentrates on one of these techniques, namely rhetorical trope of aestheticization. We want to know "how many forms does the rhetorical trope of aestheticization take in different periods?" and "has this trope been continued to be used in the later period texts?" Theoretical framework of this study has been built upon insights derivedfrom postcolonial theorists including Said, Spurr, Pratt, and Hall. This approach has served as a basis for several studies aimed at reading cross-cultural encounters. Considering our sample texts are characterized as narrative texts we have adopted a rhetorical analysis. We have divided travel texts into two groups: colonial period texts and postcolonial period ones. Findings indicate that the trope of aestheticization has been widely used and take different forms in the travel texts of both periods. So we witness that this trope is continued to be used in the later period. Finally, we conclude that the discourse of empire is still reproduced in travel texts of the later postcolonial period.6
خلاصه ماشینی:
زیباییشناسانه کردن دیگری،تحلیل رتوریک بازنماییکردهادر سفرنامه هایغربی مسعود کوثری ١ مطالعات جامعه ناختی ش دانشیار گروه ارتباطات دانشگاه تهران مصطفی احمدزاده (علمیـپژوهشی ) دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه تهران دوره ٢١،شماره یک :٤٧-٩ شاپا ٩٠٨٢-٠٨٠٨ نمایه در ISC دریافت ٩١/٤/٢٣ پذیرش ٩٢/٢/١٨ چکیده مقاله ی پیش رو از رساله ای استخراج شده است که به مسئله ی بازنمایی کردها در سفرنامه های غربی و شناسایی ابزارهای رتوریکی مورد استفاده ی متون مذکور در برساختن متنی تفاوت فرهنگی معطوف بوده است .
بنابراین به ویژه از قرن ١٩ به بعد شاهد حضور سیاحان ، شرق شناسان ، دانشمندان ، انسان شناسان ، میسیون ها، کارگزاران و نمایندگان سیاسی غربی در بین کردها هستیم ؛ این افراد حاصل مشاهدات ، اکتشافات و سفرهای خود را به شکل سفرنامه هایی منتشر کرده اند که به منبع شناخت و تصور جهان غرب از کردها تبدیل شده و طبعا همانند دیگر سفرنامه های مربوط به فرهنگ های دیگر یکی از فاکتورهایی بوده است که به برخورد و تعامل قدرت های استعماری با کردها و تصمیم گیریها و سیاست گذاریهای آن ها در قبال کردها شکل داده است (تی.
متناسب با ره یافت روش شناسی گفتمانی از تکنیک تحلیل متنی یا به عبارت دقیق تر تحلیل رتوریک برای بررسی گزارش های سفر پوشش داده شده در این تحقیق (مشتمل بر ٢٢ متن مربوط به دوره ی اول یا استعمار و ١١ متن دوره ی دوم یا مدرن ) استفاده شده است تا کیفیت کاربست استراتژی رتوریکی زیباییشناسانه کردن و نیز اشکال مختلفی که این استراتژی در متون هر دوره به خود میگیرد استخراج شود.