چکیده:
مفهوم «خود» یکی از مفاهیم بسیار مهم در فلسفه اخلاق است. تعریفی که از این مفهوم ارائه شده و بر مبنای آن مرزهای خود و دیگری تعیین میگردد، نتایج مهمی در شکلگیری یک نظریه اخلاقی دارد. آین رند و ارسطو نیز در نظریه اخلاقیشان به مسئله خود از منظر اخلاق توجه داشتهاند و بر همین اساس حدود و ثغور نظریه اخلاقی خود را مشخص کردهاند. بخش قابل توجهی از نظریه اخلاقی رند با محوریت مبانی ارسطویی شکل گرفته است. انسانشناسی رند که از آن نتایج اخلاقی میگیرد و تأکید بنیادی وی بر نقش عقلانیت در اخلاق تا حد زیادی ارسطویی است، ولی تفاوتهای مهمی نیز میان نظریه اخلاقی رند و ارسطو وجود دارد که از نظر نگارنده این تفاوتها در طرز تلقی متفاوت این دو متفکر از مفهوم خود از منظر اخلاق و ارتباط آن با دیگری ریشه دارد. در این نوشتار تلاش میکنیم ضمن بیان مرزهای خود در نظریه اخلاقی رند و ارسطو، به مقایسه این مفهوم در آرای این دو متفکر پرداخته و لوازم و نتایج آن را در نظریه اخلاقی هر یک بیان کنیم.
خلاصه ماشینی:
انسانشناسی رند که از آن نتایج اخلاقی میگیرد و تأکید بنیادی وی بر نقش عقلانیت در اخلاق تا حد زیادی ارسطویی است، ولی تفاوتهای مهمی نیز میان نظریه اخلاقی رند و ارسطو وجود دارد که از نظر نگارنده این تفاوتها در طرز تلقی متفاوت این دو متفکر از مفهوم خود از منظر اخلاق و ارتباط آن با دیگری ریشه دارد.
بنابراین، با توجه به مبانی سودگرایی و وظیفهگرایی، اشکال غیرعقلانیبودن و شخصیبودن به خودگرایی اخلاقی وارد است، ولی آین رند (Ayn Rand) یکی از مدافعان جدی نظریه اخلاقی خودگرایی است که بر عقلانیبودن این نظریه تأکید دارد و معتقد است نظریههای اخلاقیای که از توجه به نیازهای و امیال خود چشم میپوشند و دیگری را محور اخلاق قرار میدهند، غیرعقلانی عمل میکنند.
پس ارسطو به مقوله خود فردی و منافع و لذتهایی که باید در ارتباط با دیگری به دست آید، اهمیت میدهد و از این نظر قربانیکردن خود در یک رابطه را توصیه نمیکند؛ ثانیا، ارسطو این دو قسم دوستی را ناقص میداند، زیرا در آنها ارزش ذاتی دیگری ـ که در اینجا دوست میباشد ـ نادیده گرفته میشود و اموری همچون منفعت و لذت اصیل میشوند.
با توجه به مسئله خیرخواهی واقعی در اخلاق ارسطویی، خود فردی، خودی بسته و جدای از دیگران نیست، زیرا در تأمین منافع آنها وظیفهای مطلق دارد و توجه به خیر دیگری تکلیف اخلاقی آن است، ولی در نظریه اخلاقی رند اگر قرار باشد به خیر دیگری توجه کنیم، به دلیل منفعت و خیری است که این خیرخواهی برای ما به همراه میآورد.