چکیده:
با رشد علم، بشر اندیشید که میتواند عنان سرنوشت آتی انسان را نیز به دست گیرد و این موضوع، سوژهای برای تلاشهای اندیشمندان غربی درباره آینده جهان شد. در پی آن، غرب با آگاهی از دکترین مهدویت شیعی و تقابل آن با ذات استکبارستیزانه سیاستمداران خود، با ترفندهایی متفاوت، از جمله برنامهسازی دربارۀ آینده با استفاده از ابزارهای هنری، سعی دارد چهره مسلمانها و منجی آنان را منفی و امپریالیسم غربی را منجی جهان نشان دهد و افکار جهانی را به نفع آیندهای که در پی آناند، بر اساس اهداف و آرزوهایشان شکل دهند.نوشتار حاضر تلاشی است برای استخراج تصویر آیندۀ آرمانمحور جهان در دعای ندبه که بهرغم اهمیت حیاتی آن برای جامعه شیعی و تقابلهای جهانی با آن، تحقیق جامعهشناختی مستقلی بر آن صورت نگرفته است. مسئله اصلی این پژوهش، چگونه ترسیم شدن آینده در دعای ندبه است. این پژوهش، رویدادهای آتی در دولت منجی موعود را با تلفیقی از روش تحلیل محتوا (تحلیل فرازها به قلم نگارنده) و روش کتابخانهای از طریق مقایسه تفاسیر بررسی میکند که نتایجی درخور توجه همچون محو کجرویهای اجتماعی و هرگونه ظلم، اقتدار دین اسلام و نشانههای آن، نابودی متجاوزان و سازمانهای غیرمشروع آنها، سرافرازی دوستان خدا و سرافکندگی دشمنانش، اتحاد و نشاط مردم حول محور توحید و تقوا با مدیریت الهی منجی موعود و... به دست آمد و راه وصول به آن آینده، تقویت دو بال علم و عشق معرفی شد.آینده جهان، آینده روشن، آیندهپژوهی، مهدویت، دعای ندبه، آموزههای شیعی.
خلاصه ماشینی:
"اما به دلایلی متفاوت در پژوهش پیش رو، فرازهایی از دعای ندبه انتخاب شده است؛ از جمله تأکید صریح قرآن در آیۀ (إن الأرض لله یورثها من یشاء من عباده والعاقبة للمتقین( (اعراف: 128)، به این معنا که روزی جهان تحت لوای حکومت جهانی صالحان خواهد بود و در دعاهای مرتبط با منجی موعود، بهویژه دعای ندبه، جزئیات تفسیر این آیه آمده است؛ ناشناخته بودن نسبی دعای ندبه، در عین سرشار بودن از مضامین تاریخی، اجتماعی و حتی تمدنی، ضرورت احیای معارف موجود در آن برای دستیابی هرچه سریعتر به آینده موعود اسلام و از سویی غنا بخشیدن به آیندهپژوهی و جامعهشناسی اسلامی و بومی.
از همینرو امام( در فراز بعدی عرض میکند: أین المتخیر لإعادة الملة و الشریعة؛ کجاست آنکه برای برگرداندن کیش و آیین انتخاب گشته؟ در اینجا این پرسش پیش میآید که آیا شریعتهای همه انبیای الهی به دلیل ذات واحد آنها احیا میشود یا این امر تنها برای شریعت محمدی رخ میدهد؟ در بعضی از ترجمهها ملت و شریعت، دین مقدس اسلام ترجمه شده است و البته اذعان کردهاند شریعتی که خداوند برای پیامبر اسلام( مقرر ساخته، همان اموری است که پیش از آن بر انبیای پیش از ایشان وحی کرده بود: (شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا والذی أوحینا إلیک وما وصینا به إبراهیم وموسی وعیسی أن أقیموا الدین(؛ (شوری: 13) از [احکام] دین، آنچه را که به نوح در بارۀ آن سفارش کرد، برای شما تشریع کرد و آنچه را به تو وحی کردیم و آنچه را که دربارۀ آن به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نمودیم که دین را برپا دارید."