چکیده:
خانواده بهعنوان مهمترین محیط اجتماعی موثر بر رشد روانی و شخصیتی افراد شناخته میشود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی مدل علّی مراقبت والدین و تعارض بین والدینی با صمیمیت رومانتیک باواسطه گری ادراک از تعارض بین والدین و دلبستگی اجتنابی در دانشجویان بود. 164 دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند و ابزارهای پیوند با والدین، سبکهای دلبستگی بزرگسالان، ادراک کودکان از تعارض بین والدینی و صمیمیت را تکمیل نمودند. تحلیل مدل با استفاده از تحلیل مسیر و نرمافزارهای 21-SPSS و AMOS انجام شد. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش کافی برخوردار است و برازش بهتر از طریق حذف مسیرهای غیر معنیدار و با استفاده از شاخصهای اصلاحی حاصل شد. همچنین، ضرایب غیرمستقیم معنیدار و تعدادی غیر معنیدار بودند. بر اساس یافتهها میتوان گفت در شرایطی که تعارض بین والدین وجود دارد، مراقبت نامناسب پدرانه و مادرانه موجب شکلگیری سبک دلبستگی اجتنابی، کاهش اعتماد و کاهش صمیمیت رومانتیک در روابط بعدی میشود. فردی که شاهد نزاع و درگیری در روابط بین والدین خویش است، از جهت احساس کارآمدی مقابلهای تحت تاثیر قرار میگیرد، با کاهش احساس کارآمدی مقابله در وی، احساس ناتوانی و خودسرزنشی در ارتباط با تعارض ادراکشده خانواده در فرد ایجاد میشود که در برخورد با مسائل فرد را مستعد مدیریت نادرست تعارضهای در روابط بزرگسالی خواهد کرد.
The family is known as the most important social environment affecting mental and personality development. In this regard, the aim of this study was to test the causal model of parental care and inter parental conflict with romantic intimacy and mediating role of interparental conflict perception and avoidance attachment in students. 164 students at Shahid Chamran University were selected by multiple step random sampling who completed Childrens Perception of Interparental Conflict Scale, The Personal Assessment of Intimacy, Parental Bonding Instrument and Adult Attachment Scale The data were analyzed by the SPSS and AMOS software. The findings showed that the proposed model fitted this study data sufficiently. Better fitness was obtained by omitting non significant paths and using modification indices. Also, some simple indirect effects were significant while others were non significant. According to this study results, it can be said that in the case of interparental conflict, improper paternal care and maternal care lead to the development of avoidance attachment style, decrease in trust and decrease in romantic intimacy in succeeding relationships. A person who witnessed the conflict in the relationship between his parents, is affected by a sense of efficacy for coping, so reducing his coping efficacy caused a feeling of helplessness and self-blame in relation to family perceived conflicts in the person so that encountering problems caused the patient prone to mismanagement of the conflicts in adulthood relationships.
خلاصه ماشینی:
بررسی مدل علی مراقبت والدین و تعارض بین والدینی با صمیمیت رومانتیک با واسطه ادراک از تعارض بین والدینی و دلبستگی اجتنابی An Investigation in to the causal model of parental care and inter parental conflict with romantic intimacy and mediating role of inter parental conflict perception and avoidance attachment سیروس عالیپور بیرگانی 1 Sirous Allipour Birgani سیمین زغیبی قناد 2 Simin Zeqeibi Ghannad الهام جولاییان 3 Elham Joulaian خانواده بهعنوان مهمترین محیط اجتماعی مؤثر بر رشد روانی و شخصیتی افراد شناخته میشود.
این وجه مضاعف در پژوهش حاضر نسبت به پژوهشهای گذشته که ابعاد ادراک از تعارض بین والدینی را در کنار دلبستگی اجتنابی بهعنوان مکانیزم میانجیتر در ارتباط متغیرهای ساختاری خانواده با صمیمیت رومانتیک در بزرگسالی قرار میدهد، اهمیت و ضرورت آن را مشخص میکند؛ از این نظر که به نقش ارزیابیهای شناختی و عاطفی افراد در اثرگذاری ساختارهای ادراکشده خانواده بر روابط بعدی افراد پرداخته است.
مطابق مدل ترسیم شده روابط مستقیمی بین مراقبت والدین (مادرانه و پدرانه) و تعارض بین والدینی با خودسرزنشی، دلبستگی اجتنابی و خودکارآمدی مقابله و بین هر سه متغیر میانجی با صمیمیت رومانتیک در بزرگسالی فرض شده است.
پژوهش حاضر نشان داد که صمیمیت رومانتیک بهعنوان یکی از ابعاد تعیینکنندهی عشق در روابط زناشویی افراد با نحوه مراقبت شدن توسط والدین و تعارض بین والدین رابطه دارد، این رابطه تحت تأثیر راهکارهای مقابلهای وکیفیت دلبستگی افراد قرار میگیرد، ازاینرو پیشنهاد میشود که بهمنظور ارتقای کیفیت صمیمیت، بهمنظور مداخله در برداشتها، نگرشها و راهکارهای مقابلهای افراد در رویارویی با تعارضهای رابطهای تدابیری اندیشید.