چکیده:
هدف این پژوهش آسیب شناسی پایان نامه های علوم انسانی میباشد. این پژوهش از نوع کاربردی با روش اسنادی (کتابخانه ای) و دلفی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل نظرسنجی و مصاحبه با هفتاد نفر از اساتید حوزه های مختلف علوم انسانی و بررسی منابع و متون برای شناسایی آسیب های مربوط به پایان نامه های علوم انسانی شامل آسیب های مربوط به (دانشجویان، خود پایان نامه و نظام آموزش عالی) است. ابزار گردآوری داده ها سیاهه وارسی است. یافته ها نشان دادند که مهم ترین آسیب های مربوط به محققان در نگارش پایان نامه ها شامل آشنا نبودن آنها با اصول و روش های تحقیق، فقدان تجربه کافی و نداشتن انگیزه در تحقیق، راحت طلبی و کپی برداری از مطالب دیگران و انفرادی کار کردن می باشد و آسیب های مربوط به خود پایان نامه یا اثر، شامل کاربردی نبون و مسئله محور نبودن موضوع، بررسی نکردن چالش های پیش رو، بررسی ضعیف و نقد نکرن پیشینه ها، منابع و متون، استناددهی نادرست، عدم انتخاب درست روش تحقیق و آزمون های آماری مناسب با مسئله و موضوع پژوهش، تجزیه و تحلیل ضعیف داده ها، عدم مقایسه نتایج با نتایج پژوهش های قبلی، ارائه پیشنهادهای ضعیف برای پژوهش های آتی و پیروی نکردن از استانداردهای شیوه نامه های نگارشی برای مستندسازی منابع می باشد. همچنین آسیب های نظام آموزش عالی در نگارش پایان نامه ها شامل بی توجهی به کیفیت گرایی، ناکارآمدی نظام تحقیقاتی موجود برای ساماندهی فعالیت های پژوهشی، تعامل و همکاری ضعیف در نظام آموزش عالی، عدم یک پارچگی در مدیریت پژوهشی، سیستم ارزیابی ضعیف آموزشی و پژوهشی، عدم آشنایی با زبان های خارجی به ویژه زبان انگلیسی، نداشتن نهادی برای برنامه ریزی و سیاست گذاری در حوزه پژوهش آموزش عالی است. نتایج نشان دادند که ضعف عمده پایاننامه های علوم انسانی مربوط به نظام آموزش عالی می باشد.
خلاصه ماشینی:
هدف این پژوهش تعیین آسیبهای موجود در پایاننامههای علوم انسانی از دیدگاه متخصصان (اساتید) بوده، به مدیران و برنامهریزان نظام آموزش عالی کشور برای تدوین قوانین، اصول، استانداردهای لازم پژوهشی و جلوگیری از آسیبهای مطرح شده در نگارش پایاننامهها برای ارتقای کمی و کیفی پژوهش و آموزش و همچنین ارائه راهکارهای لازم به دانشجویان و محققان، برای انجام تحقیقات باکیفیت بالا، مطالعه و بررسی ضعفها، زمینهها و راهحلها در تدوین و نگارش پایاننامهها کمک خواهد کرد.