خلاصه ماشینی:
"یک موضوع اساسی همچنان حل نشده باقی مانده است:آیا تصویرسازی ذهنی از ساز و کارهای عصبی(سطح پایین)که جهت ادراک بینایی از دنیای پیرامون مورد نیاز هستند، مشترکا استفاده میکند؟به عبارت دیگر آیا منطقه اولیه بینایی (PVA-primary visual area) یا V1 نقشی در تصویرسازی ذهنی دارد یا خیر؟(مزرد و همکاران 2002؛ کلاین و همکاران،2000،فرح،2000)بر خلاف بسیاری از پژوهشگران که منکر فعال شدن این منطقه در هنگام تصویرسازی ذهنی هستند(فلچر و همکاران،1995؛ملت و همکاران،1996؛رولند و گولیاس،1994؛ملت و همکاران،2000)،بعضی پژوهشگران نشان دادهاند که V1 هنگام ساختن تصاویرذهنی بینایی به شدت فعال میشود (کاسلین و همکاران،1997؛کلاین و همکاران،2000؛ لامبرت و همکاران،2002).
هدف ما از این کار این بود که ببینیم آیا افزایش زمان(داشتن فرصت بیشتر برای رسیدن به تفکیک بالاتر) منجر به فعالیت بیشتر PVA میشود یا خیر؟ پیش از این دانشمندان علوم اعصاب این چالش را مطرح ساختهاند که شاید هنگام تصویرسازی ذهنی این جزئیات یک تصویر است که موجب فعال شدن V1 میشود(ملت و همکاران، 1998؛ملت و همکاران،2000؛کاسلین و تامسون،2000؛ کلاین و همکاران،2000).
در طول آزمون،با استفاده از ms 300-TR ،80 حجم که هر یک شامل 16 برش شکل 1-نگارههای آماری پارامتریک (SPM) کانونهای اختلاف معنیدار در جریان خون منطقهای مغز به هنگام تصویرسازی ذهنی در قطعه ذات با ارائه یک کلمه در هر 3 ثانیه و قطعه ذات با ارائه یک کلمه در هر 2 ثانیه (B)ṣ(MI3-MI2) کانونهای افزایش معنیدار در جریان خون منطقهای مغز در قطعات ذات نسبت به قطعات معنی در داخل محدوده مناطقی از مغز که اختلاف معنیداری بین قطعات ذات و شرایط استراحت داشتند (P>0."