چکیده:
مطالعه حاضر سعی در تبیین رابطه بین مخارج دولت و تورم به وسیله الگوی غیرخطی رگرسیون های انتقال هموار 1 با استفاده از داده های فصلی ١٣٦٩:٢ تا ١٣٩١:٤ دارد. با متغیرهای تورم ، رشد مخارج مصرفی دولت ، رشد نقدینگی و رشــد تولید ناخالص داخلی، یک مدل دو رژیمی که در آن وقفه اول رشــد نقدینگی، متغیر انتقال یا آســتانه اســت به عنوان مدل بهینه انتخاب شـــد. در این مدل ، رژیم اول به عنوان رژیم رشـــد نقدینگی پایین و رژیم دوم ، رژیم رشـــد نقدینگی بالا با حد آستانه ٥ درصد (٢٠ درصد در سال ) برای رشد نقدینگی، شناسایی میشود. نتایج نشان داد که در رژیم رشد نقدینگی بالا، مخارج مصرفی عامل تورمی محسوب میشود. در رژیم رشد نقدینگی پایین ، افزایش بیشتر نقدینگی، اثرات تورمی کمتری در کوتاه مدت داشته و احتمالا اثرات بیشتری بر رشد اقتصادی دارد. انتظارات تورمی در رژیم رشــد نقدینگی پایین ، اثرات قویتری در ایجاد تورم کوتاه مدت نســبت به رژیم رشــد نقدینگی بالا دارد. در رژیم رشد نقدینگی بالا، افزایش حجم پول اثرات بیشتری بر تورم کوتاه مدت و اثرات کمتری بر تولید دارد. بنابراین میتوان در رژیم رشد نقدینگی پایین از ابزار سیاست پولی و مالی برای تحریک تقاضا و همزمان کنترل تورم به نحو موثری سود جست . همچنین در رژیم رشد نقدینگی بالا، انضباط همزمان سیاست های مالی و پولی بیشترین اثربخشی را بر کاهش تورم دارد.
This paper examines the nonlinear relationship between inflation and government spending using quarterly data over the period of 1990-2013، by using Smooth Transition Regression model. Our results suggest a two regime model by using inflation، government expenditure growth، GDP growth and liquidity growth as variables of the model، and first lag of liquidity was recognized as transition variable. This study showed that in the regime of tight money or low growth of liquidity، government expenditure is not inflationary. In regime of low liquidity growth، this variable has low inflationary impact and probably stimulates economic growth. Inflationary expectations in this regime are more effective in causing short run inflation. In expansionary regime (high liquidity growth)، the increase in money supply has more effects on inflation rather than production. So monetary and fiscal policies could be used to control inflation and stimulate aggregate demand in low regime. Also in easy money regime، monetary and fiscal discipline can be useful for inflation decrease.
خلاصه ماشینی:
"با توجه ارزش احتمال آماره F گزارش شده در جدول (٤) بجز وقفه اول رشد تولید ناخالص داخلی ١، فرضیه صفر این آزمون مبنی بر خطی بودن مدل برای سایر متغیرها رد و فرض وجود رابطه غیرخطی پذیرفته میشود.
به عبارت دیگر، در این رژیم (پایین )، مخارج دولت از طریق مالیات ها یا افزایش غیرتورمی درآمدهای نفتی، تامین مالی شـــده که میتواند فشـــارهای تورمی را کاهش دهد، اما در رژیم رشـــد نقدینگی بالا به احتمال زیاد کســـری بودجه و مخارج مصـــرفی دولت از محل عرضـــه پول تامین شـــده که در این شـــرایط ، نرخ تورم تاثیرپذیری بیشتری از رشد مخارج مصرفی دولت دارد به طوری که بعد از انتقال ملایم به رژیم دوم ، اثرات تورمی مخارج مصرفی دولت به تدریج بیشتر میشود.
به نظر میرســد انتظارات تورمی با ضــریب ٠/٣٥ نقش با اهمیت تری در ایجاد تورم کوتاه مدت در دوره های رشــد نقدینگی پایین داشته است ، اما در رژیم رشد نقدینگی بالا با توجه به تورم زایی سایر متغیرها و همراهی رشد بالای نقدینگی، انتظارات تورمی دوره های قبل وزن خود را از دســـت میدهد و فقط وقفه اول تاثیر خودش را حفظ میکند و با ضریب ٠/٢٥ در مدل ظاهر میشود.
در این مطالعه اثرات غیرخطی مخارج دولت ، رشد نقدینگی، رشد تولید و انتظارات تورمی بر تورم در ایران بااستفاده از داده های سری زمانیفصلی دوره ١٣٦٩:٢ تا ١٣٩١:٤ مبتنی بر روش رگرســیون های انتقال هموار (STR) مورد بررســی قرار گرفته اســت ."