چکیده:
در ادیان باستان آیین قربانی وجود داشته، در دین اسلام و هندآیین قربانی دارای اهمیت مطالعه و پژوهش است. قربانی از مهمترین آیین دینی تلقی میشد. در هند آیین قربانی رفته رفته از آیینی ابتدایی به چنان نظام پیچیدهای بدل شد که در دورهایی برای برگزاری آن حضور چندین دین یار ضروری بود و نظام تمام کائنات وابسته به این عمل تصور میشد. بر اساس، این پژوهش در صدد پاسخ دهی به این سوال است که سابقه تاریخی قربانی در دین اسلام و هندو چه فرایندی داشته و قربانی در متون دینی اسلامی و هندو چگونه بازتاب یافته است؟ نتایج پژوهش حاکی از ان است که شرح این آیین با جزئیات تمام در متونی موسوم به براهمنهها نقل شده است. براهمنهها در واقع بازتاب دورهایی از حیات دین هندوست که در آن آیینگرایی محض حکمفرما بود و دینیاران (افرادی که امور سیاسی و اجتماعی دین را بر عهده داشتند) هندو حاکمان مطلق جامعه بودند. در هند این آیین به سبب باطنگرایی دورههای بعد افول کرد. ولی در دین اسلام همواره دارای اهمیت بود و با اهداف مختلفی انجام میشده است.
خلاصه ماشینی:
"در آیه 28 سوره حج از قربانی با کنایه اسم خداوند یاد شده است (ویذکروا اسم الله فی أیام معلومات علی ما رزقهم من بهیمة الأنعام فکلوا منها وأطعموا البائس الفقیر)؛ «و نام خدا را در ایامی معین یاد کنند که ما آن ها را از حیوانات بهائم - شتر و گوسفند و غیره - روزی دادهایم تا از آن تناول کرده و فقیران بیچاره را نیز اطعام دهند ذکر نام خداوند متعال در این جا کنایه از ذبح و نحر است؛ زیرا که مسلمانان هنگام نحر و ذبح نام خدا را ذکر میکنند و در این مطلب تنبه است بر این که غرض اصلی در آن چه که به وسیله آن تقرب به خداوند حاصل میشود ذکر نام خداست و این که با مشرکانی که برای بت ها ذبح میکردند مخالفت شود.
از اشارات نسبتا زیادی که در سرودهای ریگ ودا به قربانی شده است چنین به نظر میرسد که تقسیم وظایف میان طبقات مختلف دین یاران برای اجرای این آیین، پیش از تدوین نسخۀ نهایی این مجموعه صورت گرفته باشد.
کارکردها و اهداف قربانی در ادیان (اسلام و هندو) قربانی در میان مسلمین با هدف و انگیزه تقرب و یا عمل به نذر است و با ذبح حیوانی که برای مراسم در نظر گرفته شده است به انجام میرسد، در براهمنهها آیین قربانی مهمترین آیین دینی به شمار میآید که این موضوع موجب قدرت یافتن طبقۀ دین یاران در سنت هندو میشود."