چکیده:
گرچه سالی را در بزرگداشت مقام مولانا جلالالدین محمّد بلخی و آثار
گران سنگ او کوشیدند و ملل مختلف جهان هر یک فراخور توان و انتظار خویش از این خوان گسترده بهرهای بردند امّا این در رحمت تا ابد به روی مشتاقان صاحبدل گشوده است، در این مقاله سعی برآنست تا نکتهای چند نه براساس انتخاب بلکه بر سبیل تصادف برگزیده و ارائه گردد. وجه مشترک این گزینشها کاربردی بودن آنها در زندگی روزمرّة مردم فارغ از هر زمان و هر مکانی است.
سه مسالة «ابن الوقت»، «خلوتگاه حق» و «ارمغان دوستی» نکاتی است که در تبیین و تشریح هر یک براساس کتاب شریف مثنوی معنوی در حدّ توان بدان پرداخته شده است و بسط کلام هم در این موضوعها و هم در زمینههای دیگر به خواست خداوند و زمانی دیگر موکول شده است.
Mowlana's Masnavi, the great masterpiece of Persian Poetry has been appreciated from the very beginning especially in the very recent years. As with any work of art, the possibilities of a great poem is never exhausted. It's loveliness and its significance increases, and its value to the reader increases as the reader himself continues to develop. With great Poetry, there is no saturation point: It is a 'joy for ever'.
In this article attempt is made to introduce three concepts, namely "Seize the Day", "Sanctuary of God, and "Gift of friendship" drawn from the great work of Masnavi Manavi. The common basis of this selection is their application in everyday lives of the people irrespective oftime and place.
خلاصه ماشینی:
مولانـا همچـون خیام برآن باور است که : از دی که گذشت هیچ از او یاد مکـن فردا که نیامده است فریـاد مکـن برنامــده وگذشــته بنیــاد مکــن حالی خوش باش و عمر بر باد مکن از دیرباز مردم روزگاران به جای آن که از لحظه لحظـۀ عمـر سـود برنـد و بـرگ عیشی فراهم آورند تا در زمان عاجل و آجل آسوده زندگی کننـد در انـدوه ایـام گذشـته حسرت می خورند و غم آینده را بر خود چیره می گرداننـد و تنهـا محصـولی کـه از ایـن کشت بی بار و بر برمی دارند پشیمانی و پریشانی است : چون قضـا آورد حکـم خـود پدیـد چشم وا شد تا پشـیمانی رسـید این پشـیمانی قضـای دیگـر اسـت این پشیمانی بهل حق را پرسـت ور کنی عادت پشـیمانخـور شـوی زین پشیمانی پشیمانتـر شـوی نـــیم عمـــرت در پریشـــانی رود نــیم دیگــر در پشــیمانی رود تــرک ایــن فکــر و پشــیمانی بگــو حال و یـار و کـار نیکـوتر بجـو (٤٢-٤/١٣٣٨ن) «حال و یار و کار نیکوتر» که مولانا بدان توصـیه مـی کنـد همـان دم را غنیمـت شمردن در جهت مثبت آن است که انسان را از پریشانی و پشیمانی می رهاند.