چکیده:
مقدمه: این گزارش تحقیقی است که اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) را در کاهش و پیشگیری از افکار خودآیند منفی، نگرش ناکارآمد افسردگی و اضطراب بررسی کرده است.
روش: در این کارآزمایی عرصه ای، 65 دانشجوی دختر ساکن خوابگاه دانشگاه اصفهان، به صورت تصادفی، انتخاب شدند و در دو گروه گواه و آزمایشی قرار گرفتند. گروه آزمایشی در طی هشت جلسه دو ساعته، به صورت گروهی، به شیوه MBCT آموزش دیدند. آزمودنی ها پرسشنامه افسردگی و اضطراب بک، مقیاس نگرش ناکارآمد و پرسشنامه افکار خودآیند را قبل از شروع آموزش و در مقاطع مورد نظر، جلسات چهارم و هشتم و 60 روز پس از پایان آموزش تکمیل کردند. گروه گواه بدون هیچ آموزشی فقط پرسشنامه های فوق را پر کرد.
یافته ها: کاربرد تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه های تکراری نشان داد که روش MBCT در کاهش افسردگی، اضطراب، نگرش ناکارآمد و افکار خود آیند موثر است. همچنین این روش می تواند در پیشگیری از افسردگی و اضطراب نقش داشته باشد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد ذهن آگاهی به وسیله «آموزش کنترل توجه» موثر واقع شود و از عود و بازگشت افسردگی و اضطراب پیشگیری کند. در این مقاله، رهنمودهای کاربردی نتایج تحقیق حاضر، مورد بحث قرار خواهد گرفت.
خلاصه ماشینی:
"برای دستیابی به معیاری برای روایی این مقیاس،ضریب همبستگی بین نمرات این مقیاس و میزان افسردگی در نمونه اولیه شرکتکنندگان در تحقیق حاضر محاسبه شد که به ترتیب ضرایب 0/76 و 0/47(در سطح معنیداری کمتر از 0/100)را برای باور به افکار خودآیند و فراوانی آن نشان داد.
این آزمون آماری برای متغیر افسردگی (BDI) نشان میدهد که تعامل دو عامل آموزش و گروه F(2/76)5/50,p>0/01) و نیز اثر متغیر آموزش بین جلسهها در کاهش نمرات افسردگی از نظر آماری معنیدار است (F(2/76)10/46,p>0/001) .
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1-میانگین نمرات افسردگی گروههای آزمایشی و کنترل در پنج مرحله (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 2-میانگین نمرات اضطراب گروههای آزمایشی و کنترل در پنج مرحله شکل 3 نشان میدهد که آزمون آماری برای متغیر نگرش ناکارآمد (DAS) نمایانگر آن است که از نظر آماری تعامل دو عامل آموزش و گروه (F(2/83)8/23,p>0/01) و نیز تأثیر آموزش بر کاهش نگرش ناکارآمد آزمودنیها معنیدار میباشد.
این ازمون آماری برای متغیر افکار خودآیند (ATQ) در دو بخش فراوانی افکار و میزان باور به افکار خودآیند نشان میدهد که تعامل دو عامل آموزش و گروه (F(3/28)3/44,p>0/01)و نیز اثر متغیر آموزش بین جلسات در کاهش فراوانی افکار خودآیند منفی از نظر آماری معنیدار است (F(3/28)4/67,p>0/01) (شکل 4).
با توجه به جدول 2،نسبت بهبود در گروه آزمایشی در هرسه مرحله بیش از گروه کنترل است،بنابراین میتوان نتیجه گرفت که شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی باعث کاهش افسردگی و اضطراب و کاهش نگرش ناکارآمد و افکار خودآیند افسردگیزا میشود."