چکیده:
امروزه قابلیت های فضای مجازی این امکان را فراهم کرده است که مشتاقان زیارت فارغ از محدودیت های مکانی و زمانی بتوانند قصد زیارت کرده و گویی در مکان های مقدسة مورد نظرشان به زیارت بپردازند. هدف از این مقاله بررسی زیارت در فضای مجازی و طراحی یک الگوی مفهومی برای آن است . این الگو علاوه بر تبیین مولفه های مرتبط با زیارت مجازی امکان طراحی بهتر و موثرتر این نوع زیارت را در فضای مجازی فراهم می کند. برای این منظور نظر کاربران پس از انجام زیارت مجازی امام علی بن موسی الرضا(ع ) بررسی گردیده است ؛ از این جهت تعداد ٤١ نفر از شهروندان کرمانی به دلیل بعد مسافت با مشهد مقدس و توجیه پذیری زیارت مجازی به صورت انتخابی گزینش گردیدند. داده های تحقیق از طریق مصاحبة عمیق با اعضای نمونه جمع آوری شده است . روش تحقیق کیفی و استفاده از تحلیل مضمون راهبرد تجزیه و تحلیل داده ها بوده است . برای تحلیل داده ها از نرم افزار اطلس تی ١ استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که زیارت مجازی با داشتن ویژگی ها و قابلیت های مخصوص به خود به ترتیب تحت تاثیر چهار دسته از عوامل پشتیبان ، روان شناختی ، زیبایی شناختی و فنی قرار دارد. هر یک از این عوامل شامل موارد متعددی هستند که توجه به آن ها در طراحی زیارت مجازی باعث انجام یک زیارت مجازی مطلوب شده و در نتیجه ، حس حضور کاربر را افزایش داده و استفاده از کارکردهای م بت زیارت مجازی را به دنبال خواهد داشت . همچنین ، عدم مطلوبیت زیارت مجازی و در نتیجه ، عدم حس حضور، استفاده از کژکارکردهای زیارت مجازی را نتیجه می دهد.
خلاصه ماشینی:
از طرفی دیگر یکی از مضامینی که پست مدرن به نقد می کشد حضور و حاضر بودن است (مهدی زاده ، ١٣٩١، ص٢٧١) و احتمالا بر این اساس رسیدن به حس حضور در رسانه های نوین که بیشتر متکی بر مفاهیم پست مدرن ٣٣ هستند، ناممکن و یا بسیار سخت به نظر برسد؛ اما بااین همه ، بعید نیست حس حضور تا اندازه ای از طرف کاربر و با آمادگی روحی او و توجه به موضوع و هدف مشخص شده در فضای سایبر حاصل شود.
در مجموع ، بررسی بیشترین تکرارها نشان می دهد هرچند استفاده از زیارت مجازی حس خوبی را برای کاربر تداعی می کند و او از انجام این کار لذت می برد، اما مشخص شده است که عکس های ارائه شده تحت عنوان زیارت مجازی برای کاربر جنبة زیارتی ندارد و کاربران در مرحلة اول به دنبال دیدن مکان هایی هستند که بلا در حرم به هر دلیلی ندیده اند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همان طور که جدول نشان می دهد، بیشترین توافق کاربران در مورد سؤالات این بوده است که زیارت مجازی نمی تواند جای زیارت واقعی را برای آن ها پر کند (سؤال پنجم ، ٠% خیلی زیاد، ٤.
Brasher (2001), Give Me That Online Religion, San Francisco: Jossey-Bass Inc. Levy, Pierre (1998), Becoming Virtual; Reality in the Digital Age, New York: Plenum Press MacWilliams, Mark W.
(2002), "Virtual Pilgrimages on the Internet", Religion, Volume 32, Issue 4, pp.