چکیده:
هدف از این پژوهش مقایسه ی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی در کاهش شدت علایم اختلال اضطراب اجتماعی و بررسی تاثیر این دو روش درمانی در کاهش میزان اضطراب کلی و افـسردگی همراه این اختلال مـی باشد. در قالب یـک طرح تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل ، آزمودنی های پژوهش شامل ۲۴ نفر دانشجوی دوره ی کارشناسی رشته های مختلف دانشکده ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی داشتند و ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به روش تصادفی به سه گروه ۸ نفری (درمان شناختی - رفتاری گروهی ، مواجهه درمانی ، و گروه کنترل لیست انتظار) اختصاص داده شدند. درمان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی به مدت ۱۲ جلسه و مطابق کتابچه ی راهنمای استاندارد برای آزمودنی ها اجرا شد و گروه لیست انتظار هیچ نوع درمان دریافت نکردند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ی فوبی اجتماعی (SPIN)، پرسشنامه ی اضطراب بک (BAI)، و پرسشنامه ی افسردگی بک - نسخه ی ۲ (BDI-II) جمع آوری شدند و برای تحلیل داده ها از فراوانی ، درصد، میانگین و انحراف معیار و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان شناختی - رفتاری گروهی از لحاظ اثر بخشی بر کاهش شدت اختلال اضطراب اجتماعی تفاوت معنی داری با مواجهه درمانی ندارد (=P). همچنین نتایج نشان داد درمان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی ، هر دو در مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار به طور معنی داری منجر به کاهش میزان اضطراب کلی در اختلال اضطراب اجتماعی می شوند (۰/۰۰۲= P). معلوم شد این دو روش درمانی میزان افسردگی افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را در مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار کاهش می دهند (به ترتیب =P و =P)، اما در مقایسه با همدیگر تفاوت معنی داری ندارند (=P). درمان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی از لحاظ اثربخشی کلی در اختلال اضطراب اجتماعی تفاوت معنی داری با هم ندارند، و در اثر این دو درمان از میزان اضطراب و افسردگی افراد مبـتلا به اختلال اضطراب اجتماعی کاسته می شود.
The purpose of this study is to compare the effectiveness of cognitive- behavioral group therapy and exposure therapy on reduction of social anxiety disorder symptoms and also to compare the effect of these two therapeutic methods on reduction of general anxiety and depression in this disorder. In a pre-post test experimental design with control group، 24 students studying at B.S level in health school of Iran university of medical sciences with diagnosis of social anxiety disorder were selected by convenience sampling and then in a complete randomly method all of the subjects allocated to three groups of
8- subject groups (cognitive- behavioral group therapy، exposure therapy، and waiting list control group). Twelve sessions of cognitive- behavioral group therapy and exposure therapy were carried out according to a standard manual of therapy، and waiting list control group did not receive any kind of treatment. Data were gathered through administration of Social Phobia Inventory (SPIN)، BECK Anxiety Inventory (BAI) and Beck
Depression Inventory-II (BDI-II). For data analysis statistical methods such as frequency، percentage، mean، standard deviation، and covariance were used. Findings indicated that
there is no significant difference between cognitive- behavioral group therapy and exposure therapy in reduction of intensity on social anxiety disorder (P= 0.84). In addition، result indicated that both cognitive- behavioral group therapy and exposure
therapy reduced intensity of general anxiety in comparison with waiting list control group (P=0.002) significantly. Results also indicated that both of these therapeutic methods reduced intensity of depression in socially anxious subjects in comparison with waiting list control group (P=0.001 & P=0.01)، significantly. Cognitive- behavioral group therapy and exposure therapy do not differ from each other considering their global efficacy in social anxiety disorder، and due to these therapy methods the general anxiety and depression will be reduced.
خلاصه ماشینی:
"از طرفی اگر مداخلات درمانی صورت نگیرد، این اختلال به دوره ی طولانی از ناتوانی منجر شده و فرد مبـتلا مشکلات زیادی را در حوزه ی 1- Kessler 2- Mc Gonagle 3- Zhao 4- Nelson 5- Hughes 6- lifetime prevalence 7- coping mechanisms 8- Ballenger 9- Davidson 10- Lecrubier 11- Stang 12- Wittchen 13- Stein 14- Walters 15- Brown 16- Campbell 17- Lehman 18- Grisham 19- Mancill کارکرد شخصی و اجتماعی خود متحمل می شود (ریچ ١ و هافمن ٢، ٢٠٠٤؛ مونتگمری ، ٣ .
نمونه ی پژوهش متشکل از دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در مقطع کارشناسی دانشگاه مذکور است که ابتدا دانشکده ی آن ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و سپس دانشجویان دانشکده ی انتخاب شده با استفاده از پرسشنامه ی فوبی اجتماعی ۱ (SPIN) مورد غربالگری قرار گرفتند و سپس از میان دانشجویان دارای اخـتلال اضـطراب اجتماعی تعداد ۲۷ نفر مـطابق مـلاک های شـمول 1- Social Phobia Inventory (SPIN) انتخاب و به روش کاملا تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار داده شدند (گروه درمان شناختی - رفتاری گروهی ، گروه مواجهه درمانی ، و گروه کنترل لیست انتظار).
در ارتباط با این فرضیه که درمان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی در مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار منجر به کاهش اضطراب کلی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی می شوند، نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون پرسشنامه ی BAI در سه گروه از آزمودنی ها تفاوت معنی داری وجود دارد (جدول ۵)."