چکیده:
لیبرالیسم، از پربسامدترین واژه گان اندیشه ی سیاسی مدرن است. هنگام پارسی گردانی لیبرالیسم، از واژه گان گوناگون، بهره گرفته شده است: آزاده گری، آزادمنشی گری، فلسفه ی آزادی طلبی، آزادگی، آزادی خواهی، آزادی گرایی، آزادی جویی، آزادمنشی، اعتدال گروی، آزاده گروی، و، اباحی گری. پیروزی انقلاب اسلامی، کشاکش انقلابیون، بر سر هم راهی و ناهم راهی با لیبرالیسم را پدید آورد. منظور نوشتار، نشان دادن این نکته است که پارسی گردانی های ناهمانند لیبرالیسم، نمایان گر باور های ایده ئولوژیک است و ترجمه ی ایده ئولوژیک(Ideological Translation)از مقوله ی ترجمه های دست کاری شده، است.
خلاصه ماشینی:
دو سخن دیگـر، مـیتوانسـتند ایـده آغازین را پروار کنند: یکی ، هجوم لغات و مفاهیم جدید کشورهای پیشرفته به زبـان ممالک کوچک و درحالپیشرفت ، مسئله ای ایجاد میکند که بـه سـه صـورت ، حـل میشود: گرفتن لغات خارجی به عین لفظ ، ترجمه ، و راه بین ، یعنی هم ترجمه و هم گرفتن لغات (فرشیدورد، ١٣٨١: ١٠و١١)؛ و دیگر، اقتصاد سیاسی ترجمـه ، بایـد در چارچوب کلی اقتصاد سیاسی تبادل فرهنگی قرار گیرد کـه گـرایش هـای آن، رونـد تجارت بین فرهنگی را دنبال میکنند؛ ازاین رو، جای تعجب نیست که جریان جهانی ترجمه ، به طور عمده شمالـشمال است ، درحالی که ترجمۀ جنـوبـجنـوب ، تقریبـا وجود ندارد و ترجمه شمالـجنوب ، نابرابر اسـت .
ارتبـاط فرافرهنگـی چهار مرحله دارد: درک و شناخت کافی و صحیح مترجم از فرهنگ دیگری ، تفسـیر محتوا و متن پیام با توجه به موقعیت آفرینش آن در جامعـه مبـدأ، گـذار متـرجم از متن مبدأ و فضای فرهنگـی و اجتمـاعی حـاکم بـر آن، و نحـوة تعامـل متـرجم بـا مقوله های فرهنگی موجود در متن مبدأ به هنگام ترجمه آن، به این منظور که متـرجم تصمیم گیری کند آیا متن مبدأ، قابل ترجمه برای مخاطبان فرهنگ مقصد است ؟ کدام بخش از مطالب را میتوان ترجمه کرد؟ چگونه مـیتـوان بـه ترجمـه ایـن مطالـب پرداخت ؟ که به این ترتیب ، محتوای متن مبدأ تا سرحد امکان به مخاطب منتقل شـود (حقـانی ، ١٣٨٦: ١٨٧).