چکیده:
هدف پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش تقلید متقابل بر بهبود نشانگان کودکان با اختلال درخودماندگی بود. بدین منظوربا استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 24 کودک با اختلال درخودماندگی( 30 تا 54 ماهه ) از یک مرکز توانبخشی و نگهداری کودکان درخودمانده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش آموزش تقلید متقابل را طی70جلسه( 3روز در هفته و هر جلسه 20 دقیقهای )دریافت کردند. در این پژوهش از آزمون گارز به عنوان پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس دادهها نشان داد که آموزش تقلید متقابل بر بهبود نشانگان کودکان با درخودماندگی گروه آزمایش تاثیر معنی دار داشته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت روش آموزش تقلید متقابل منجر به بهبود نشانگان(تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتارکلیشهای) در کودکان درخودمانده میشود. به بیان دیگر مداخله رفتاری ـ طبیعی به عنوان یک درمان انتخابی جدید و بالقوه مهم برای کودکان درخودمانده موثر است.
خلاصه ماشینی:
به منظور بررسی تأثیر روش آموزش تقلید متقابل در بهبود نشانگان همراه با کودکان درخودمانده ، برای ثابت نگه داشتن اثر نمره های پیش آزمون کل مقیاس درجه بندی گیلیام (G.
نتایج تحلیل کواریانس برای نمره های مقیاس درجه بندی گیلیام (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتایج جدول ٣ مقدارF محاسبه شده برای نمرات پس آزمون کل مقیاس گارز در کودکان درخودمانده دو گروه آزمایش و کنترل بعد از ثابت نگه داشتن اثر پیش آزمون معنادار است (٠/٠١> P , ٩٢/٦٦ = (٢١١)F).
همچنین به منظور بررسی تأثیر آموزش تقلید متقابل در بهبود رفتار کلیشه ای کودکان درخودمانده برای ثابت نگه داشتن اثر نمره های پیش آزمون رفتار کلیشه ای در دو گروه آزمایش و کنترل و مقایسه نمره های پس آزمون رفتار کلیشه ای از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد.
به منظور بررسی تأثیر آموزش تقلید متقابل بر ارتباطات کودکان درخودمانده برای ثابت نگه - داشتن اثر نمره های پیش آزمون ارتباطات در دو گروه آزمایش و کنترل و مقایسه نمرات پس - آزمون ارتباطات از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد.
همچنین به منظور بررسی تأثیر آموزش تقلید متقابل در بهبود تعامل اجتماعی کودکان درخودمانده برای ثابت نگه داشتن اثر نمره های پیش آزمون تعامل اجتماعی در دو گروه آزمایش و کنترل و مقایسه نمره های پس آزمون تعامل اجتماعی از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد.
Teaching the imitation and spontaneous use of descriptive gestures to young children with autism using a naturalistic behavioral intervention.
Teaching reciprocal imitation skills to young children with autism using a naturalistic behavioral approach: Effects on language, pretend play, and joint attention.