چکیده:
وجود اقوام مختلف در درون جامعه کهن ایران، موجبات داد و ستد فرهنگی و اجتماعی را در طول تاریخ فراهم آورده است چرا که ایران کشوری چند قومی است. دوام و استمرار هویت فرهنگ ایرانی در طول تاریخ، مدیون گروه های مختلف قومی نظیر کردها، آذری ها، لرها، بلوچ ها، ترکمن ها، عرب ها و فارس ها بوده است. با توجه به پویایی فرهنگ ایرانی و تحولات اجتماعی فرهنگی در ایران در دهه های اخیر، مردم ایران درک جامع تری از جهان، فرهنگ جهانی و فرهنگ ایرانی شان یافته اند. این شناخت و آگاهی بی تاثیر از شرایط محیط داخلی و خارجی نبوده است. این فرضیه که در اثر جهانی شدن، شاهد رشد و گسترش هویت های قومی و در نتیجه به چالش کشیده شدن هویت ملی در ایران خواهیم بود، به لحاظ نظری و عملی چندان قابل دفاع نیست. چرا که در راستای جریان جهانی شدن و به منظور شناسایی نوع رابطه فرهنگ ایرانی با فرهنگ جهانی، می توانیم فرض را نه بر جدایی و تمایزپذیری فرهنگی، بلکه بر پیوستگی، تعامل و اثرگذاری فرهنگ ها بر یکدیگر در نظر بگیریم و با این فرض است که مهمترین زمینه برای گسترش روحیه و تمایلات جهان گرایانه در هویت ایرانی را می توان در منشاء تاریخی آن ملاحظه کرد.
The presence of the different ethnic groups in the ancient society of Iran has caused the cultural and social exchange throughout history. Because Iran is a multi-ethnic country, the continuity and survival of the identity of Iranian culture throughout history owes a lot to different ethnic groups like Kurds, Azeris, Lors, Beluches, Torkamans, Arabs and Fars. Considering the liveliness of Iranian culture and the social cultural changes in Iran in recent decades, the people of Iran have found a more comprehensive understanding of the world, world culture and their Iranian culture. This recognition and awareness have not been without effect from the internal and external world. The theory that as a result of globalization, we will witness growth and development of ethnic identities and consequently also witness the challenging of national identity in Iran, theoretically and practically cannot be supported considerably. Because in parallel to the process of globalization and fro recognition of the type of connection between Iranian culture and world culture. We can suppose that it is not the separation and distinction of the cultures that do matter but rather the connectivity and interaction of them. Considering this supposition, the most important background for the spread of the universal spirit and globalized inclinations in the Iranian identity can be seen in its historical origin.
خلاصه ماشینی:
جهانی شدن فرهنگ و تاثیر آن بر هویت ملی ایران 1 اسماعیل بایبوردی دکترای علوم سیاسی از دانشگاه میسور هند علیرضا کریمیان عضو هیات علمی دانشگاه پیام نورتهران (تاریخ دریافت ٩٣/٥/٢- تاریخ تصویب ٩٣/٩/٣٠) چکیده وجود اقوام مختلف در درون جامعه کهن ایران ، موجبات داد و ستد فرهنگی و اجتماعی را در طول تاریخ فراهم آورده است چرا که ایـران کشـوری چنـد قـومی اسـت .
چرا که در راستای جریان جهانی شدن و به منظـور شناسـایی نوع رابطه فرهنگ ایرانی با فرهنگ جهانی، می توانیم فـرض را نـه بـر جـدایی و تمایزپـذیری فرهنگی، بلکه بر پیوستگی، تعامل و اثرگذاری فرهنگ ها بر یکدیگر در نظر بگیـریم و بـا ایـن فرض است که مهمترین زمینه برای گسترش روحیه و تمایلات جهان گرایانه در هویت ایرانـی را می توان در منشاء تاریخی آن ملاحظه کرد.
در واقع مهمترین مسئله ای که در مواجهه با این فرآیند مطرح مـی شـود، تـاثیر جهانی شدن بر هویت های اجتماعی و فرهنگی ملل دیگر و از جمله هویت ملی است .
(حاجیانی،٠٣٣٣ :٣٣) ب ) رویکرد دوم مطابق این رویکرد، جهانی شدن نه تنها به تضعیف هویت های ملی منجر نمی شود بلکه با حفظ آن به عنوان واسطه و میانجی میان فرد و فرهنـگ هـای قـومی و فرهنـگ جهانی، درصدد شکل دهی به آن بر اساس الگوی تعامل مبتنی بر هم جوشی فرهنگ ها و خارج ساختن آن از حالت تنگ و متعصب نژادی و قومی است .
(
, 
, 
)
