چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر نقدشوندگی بر قیمتگذاری ریسک غیر سیستماتیک در پاسخ به چرایی ظهور معمای نوسانپذیری غیرسیستماتیک و آزمون نقدشوندگی به عنوان خاستگاه رابطۀ ریسک مذکور و بازدۀ مقطعی سهام است. به منظور آزمون اثر مذکور توأمان از رویکردهای تحلیل پرتفوی و الگوی فاما- مکبث (1973) استفاده میگردد. لذا، نمونهای مشتمل بر شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده و طی دورۀ زمانی 1378 تا 1389 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش حاضر ضمن تأیید معمای نوسانپذیری غیرسیستماتیک نشان میدهد توان توضیحی ریسک غیرسیستماتیک به منظور تبیین تغییرات مقطعی بازدۀ سهام متأثر از عامل نقدشوندگی تقویت میگردد. با این حال، تأثیر ریسک غیرسیستماتیک بر بازدۀ سهام در بورس اوراق بهادار تهران مغلوب اثر نقدشوندگی نبوده و شواهدی دال بر انتساب منشأ قیمتگذاری ریسک غیرسیستماتیک به نقدشوندگی یافت نگردید. یافتۀ اخیر حساسیت چندانی نسبت به نحوۀ اندازهگیری ریسک غیرسیستماتیک، مسألۀ معاملات اندک (اعمال محدودیتهای حداقل روز معاملاتی)و الگوی وزنی محاسبه بازدۀ پرتفوی نداشته و کماکان برقرار است.هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر نقدشوندگی بر قیمتگذاری ریسک غیر سیستماتیک در پاسخ به چرایی ظهور معمای نوسانپذیری غیرسیستماتیک و آزمون نقدشوندگی به عنوان خاستگاه رابطۀ ریسک مذکور و بازدۀ مقطعی سهام است. به منظور آزمون اثر مذکور توأمان از رویکردهای تحلیل پرتفوی و الگوی فاما- مکبث (1973) استفاده میگردد. لذا، نمونهای مشتمل بر شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده و طی دورۀ زمانی 1378 تا 1389 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش حاضر ضمن تأیید معمای نوسانپذیری غیرسیستماتیک نشان میدهد توان توضیحی ریسک غیرسیستماتیک به منظور تبیین تغییرات مقطعی بازدۀ سهام متأثر از عامل نقدشوندگی تقویت میگردد. با این حال، تأثیر ریسک غیرسیستماتیک بر بازدۀ سهام در بورس اوراق بهادار تهران مغلوب اثر نقدشوندگی نبوده و شواهدی دال بر انتساب منشأ قیمتگذاری ریسک غیرسیستماتیک به نقدشوندگی یافت نگردید. یافتۀ اخیر حساسیت چندانی نسبت به نحوۀ اندازهگیری ریسک غیرسیستماتیک، مسألۀ معاملات اندک (اعمال محدودیتهای حداقل روز معاملاتی)و الگوی وزنی محاسبه بازدۀ پرتفوی نداشته و کماکان برقرار است.
خلاصه ماشینی:
"از آنجا که الگوی معینی به منظور تعیین حداقل تعداد مشاهدات دوره تخمین وجود ندارد، جهت اجتناب از مسائل بالقوه ناشی از انتخاب یک حداقل معین، پس از بررسی پیشینه تحقیقات انجام شده و با در نظر گرفتن ویژگیهای بورس اوراق بهادار تهران، سه محدودیت حداقل 15، 22 و 30 روز معاملاتی به منظور تخمین الگوهای عاملی مبنای اندازهگیری نوسانپذیری غیرسیستماتیک تعیین گردید تا بدین نحو، ضمن بررسی دقیقتر پیامدهای ناشی از معاملات غیرهمزمان، امکان بررسی حساسیت یافتههای تحقیق نسبت به مسئله معاملات اندک نیز میسر شود.
متوسط تعداد سهام موجود در هر یک از پرتفویهای مبتنی بر نقدشوندگی و ریسک غیرسیتماتیک پرتفوی نهم پرتفوی هشتم پرتفوی هفتم پرتفوی ششم پرتفوی پنجم پرتفوی چهارم پرتفوی سوم پرتفوی دوم پرتفوی اول 14 14 15 14 15 15 14 15 15 محدودیت معاملاتی 15 روز 11 11 12 11 12 12 11 12 12 محدودیت معاملاتی 22 روز 8 8 9 8 9 9 8 9 9 محدودیت معاملاتی 30 روز در صورت استفاده از پسماند CAPM تعدیل شده به منظور محاسبۀ ریسک غیرسیستماتیک، متوسط بازدۀ پرتفوی با سرمایهگذاری صفر (P3-P1) برابر 6/13 درصد و تمامی آلفاهای آن در سطح 99% از نظر آماری معنادار است.
همچنین، رابطۀ مثبت ریسک غیرسیستماتیک و بازده و عدم تأیید نقدشوندگی به عنوان خاستگاه قیمتگذاری ریسک مذکور تحت تأثیر نحوۀ اندازهگیری ریسک، فیلترهای معاملاتی اعمال شده و الگوی وزنی محاسبه بازدۀ پرتفوی نمیباشد.
Idiosyncratic risk and the cross-section of expected stock returns.
Cross-sectional variation in stock returns: Liquidity and idiosyncratic risk.
Idiosyncratic Volatility, Expected Windfall and the Cross-Section of Stock Returns."