چکیده:
یکی از مهم ترین مولفه های کارامدی در تعاملات بین المللی دانشگاه ها، وجود سرمایه انسانی است که از آگاهی، شایستگی و مهارت لازم برخوردار باشد. از سوی دیگر، یک دانشگاه زمانی می تواند در رقابت و تعامل با سایر دانشگاه ها نقش شایسته و بایسته ای را ایفا کند که از سرمایه های انسانی شایسته در راستای تحقق این امر برخوردار باشد. در این میان، اعضای هیات علمی به عنوان یکی از منابع انسانی مهم هر دانشگاه، می توانند نقش مهمی برای نیل به این مقصود ایفا کنند. هدف مقاله حاضر، شناسایی شایستگی های اعضای هیات علمی در تعاملات بین المللی است. برای دستیابی به این هدف، پژوهشگران با استفاده از روش تحلیل اسنادی و تحلیل محتوای کیفی به بررسی مدل ها و پژوهش های موجود در خصوص شایستگی اعضای هیات علمی بین المللی و شایستگی اعضای هیات علمی در تعاملات بین المللی، پرداختند. براین مبنا، الگوی شایستگی اعضای هیات علمی در تعاملات بین المللی، تدوین شد. نتایج پژوهش نشان داد که شایستگی های اعضای هیات علمی در تعاملات بین المللی، شامل شایستگی میان فرهنگی، شایستگی ارتباط بین المللی و شایستگی کارگروهی است
خلاصه ماشینی:
"میلنر، گوسیک و ثورندیک 7 ، مدلی برای شایستگیهای سازمانی اعضای هیأت علمی American Council of Education, 2003 Conversant International meetings Joint efforts Agreements Interdisciplinary discussions Milner,Gusic & Thorndyke, 2011 دانشگاههای علوم پزشکی در آمریکا ارائه کردند که شامل چهار مؤلفه اصلی زیر است: شایستگی اجتماعی که شامل تواناییها، نگرشها و رفتارهای لازم برای تعامل مؤثر با دیگران ازجمله، مهارت در ارتباطات، مذاکرات، مدیریت تعارض و هوش هیجانی و اجتماعی است.
جدول 1- توزیع فراوانی شایستگیهای اعضای هیأت علمی در تعاملات بینالمللی پژوهشگران شایستگیهای اعضای هیأت علمی در تعاملات بینالمللی شایستگی میانفرهنگی شایستگی ارتباط بینالمللی شایستگی کارگروهی نگرش مهارت دانش و درک ذهنیت بینالمللی نقشه برداری از فرهنگ زبان دوم خودآشکارسازی هماهنگی تعاملی پیروی از قوانین گروه همکاری و آموزش متقابل ایجاد ارتباط ابتکار اولیوا و هنسن (1980) - - - - - - - * - - - - چیتهام و چیورز (1996) - - * - - - - - - * - - چن(2005) - - * * * * * * - - - - میجانگوس و همکاران (2006) * * - - - - - - - * * - دییردف(2009) * * * * * * - - - - - - نور و دولا (۲۰۰۹) * * * - - - - - - - - - پفیانکو(2009) - - - - - - - - - * * بلند و همکاران (2009) - - - - - - - - * * * - اسمیت و ولویرتن (2010) - - - - - - - - - * * - بنت(2011) * * * * * - * * - - - - میلنر و همکاران(2011) * * - - - - - - - - - - سالمی(2012) - - - - - * - - - - - - بلازکووا و همکاران(2014) * - - - - - - - - - - - بلازکووا و همکاران(2015) - - - - - * - - * - - - آلن(2015) * - * * - * - - - - - - عابدیان(1390) * - - - - - * - * * - ابراهیمی (1388) * - - - - - * - - - - * چیتساز(1390) * * * - - - - * - - * * فراوانی 9 7 7 4 3 5 3 5 2 5 6 3 الف) شایستگیهای میانفرهنگی 1 دییردرف 2 ، به نقل از گوپال 3 ، شایستگی میان فرهنگی را بهعنوان توانایی فرد برای تعامل مؤثر و مناسب در شرایط میانفرهنگی تعریف کرده است [31]."