خلاصه ماشینی:
"گنزا ربا )abbaR azniG( به معنی(گنج بزرگ) یکی از متون دینی اصلی صابئین مندائی یا مندائیان snaeadnam جهان است،و به راستی میتوان گفت اساسیترین معارف و اعتقادات مندائیان در این کتاب گردآوری شده و منبع فکری و اعتقادی مهم آنان است.
(16)نسخه دیگری در بصره به دست کسی به نام بختیار بلبل باررام زیوا جمعآوری شده و در روز سیزدهم ماهی(یکی از ماههای مندائی)سال 1042 ه1632/ م پایان یافته است.
علاوه بر تعالیم یحیی که در این کتاب آمده،باب دیگری در مورد صعود یحیی به عالم نور نیز وجود دارد که در آن پیرامون تعمید یحیی و مندا دهیی و تعمید مردم در یردنا به وسیله او،و اینکه چگونه جان به جان آفرین تسلیم میشود و به سوی جهان نور به پرواز درمیآید،سخن گفته شده است.
در گنزایمین کتاب هفدهم،تسبیح چهارم، بابی وجود دارد در مورد ناصورائین و مضمون آن این است که آنها بامعرفت و آگاهی به نزد خداوند صعود خواهند کرد و به جهان نور میروند.
(29) ب-گنزا الیسار(چپ) JazniG tfeI این قسمت«گنزا»کوتاهتر است از قسمت یمین و اساس مطالب آن درباره صعود روح انسان به عالم نور است یا به عبارت دیگر در مورد زندگی پس از مرگ است.
قسمت دیگری از کتاب پیرامون صعود روح آدم به عالم نور است که قبلا استنکاف کرده بود، ولی این بار تسلیم شد و جان به جان آفرین سپرد.
به جز امور اعتقادی همچون پرستش خدای یگانه،شرک نورزیدن به خالق،به یاد مردگان صدقه دادن،اطعام به یاد رفتگان،در نظر گرفتن عاقبت صالحان و سرنوشت گناهکاران،ازدواج و ترغیب نکاح بازنان خوب و پاکیزه همکیش،احکامی درباره غسل،منزلت راستی و درستی و پرهیز از ناراستی و نادرستی از جمله مواردی است که به عنوان پایههای اخلاقی صابئین در«گنزا»مطرح شده است."