چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت کراتین مونوهیدرات بر میزان ترشح هورمون های رشد ، تستوسترون و کورتیزول بوده است . در این زمینه 20 نفر از شناگران دانشجوی دانشگاه کردستان ، با دامنه سنی 18 تا 25 سال به عنوان آزمودنی در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کراتین و شبه دارو قرار داده شدند . آزمودنی ها به مدت 6 روز تمرینات سرعتی شنا را انجام دادند . در حالی که قبل و بعد از اتمام دوره 6 روزه تمرین از تمامی افراد خونگیری به منظور بررسی میزان ترشح هورمون های یاد شده به عمل آمد . نتایج تجزیه و تحلیل آماری داده ها که با آزمون T وابسته و غیر وابسته انجام گرفت . نشان داد که د رهیچکدام از دو گروه میزان ترشح هورمون های مذکور در پیش و پس آزمون تغییر معنی داری نیافته و تفاوت معنی دار مربوط به میانگین ترشح تستوسترون دو گروه در پس آزمون است که در گروه کراتین نسبت به گروه شبه دارو به میزان معنی داری بیشتر است . همچنین رکورد شنای 50 متر آزمودنی های گروه کراتین تا حد معناداری بهبود یافت . نتایج تحقیق حاضر میزان تاثیر بارگیری کراتین بر ترشح هورمون های مذکور را قابل توجه نمی داند.
خلاصه ماشینی:
"در حالیکه تحقیق حاضر سعی در روشنساختن این موضوع دارد که آیا مصرف خوراکی کراتین میتواند عملکرد سرعتی شنا را(رکوردشنای 50 متری)از گذرگاه تغییر غلظت سه هورمون رشد،کورتیزول و تستوسترون تحتتأثیرقراردهد یا خیر؟و بدنی ترتیب تغییراتی را که ممکن است این مکمل در ترشح هورمونهایمذکور اعمال کند روشن نموده و بدین ترتیب یکی از راههایی که ممکن است اثرات ثابتشدهکراتین بر افزایش قدرت،حجم عضلانی و اجرا،از طریق آن اعمال گردد،یعنی تغییر احتمالی درترشح برخی از هورمونهای کلیدی،مورد بررسی قرار گیرد.
نتایجتحقیق حاضر نیز بیانگر آن است که مکملسازی کراتین توام با تمرینات سرعتی شنا،تأثیری بر(1)- yssaC (2)- nenilluP (3)- nomroH htworG (4)- mailliW (5)- gnillihcS (6)- keloV میزان ترشح هورمونهای رشد،تستوستروه و کورتیزول ندارد و میانگین ترشح هورمونهایمذکور در پیش و پسآزمون هر دو گروه(گروه کراتین و گروه شبهدارو)،تغییر معنیداری نیافتهاست(به جز میانگین هورمون تستوسترون دو گروه در پسآزمون که تا حد معنیداری در گروهکراتین افزایش داشته است،(0/01- p ).
نتایج حاصل از تتحقیق مذکور با نتایج مطالعه حاضر کاملا همخوانی دارد و درکل به اینباور مشترک رسیدهاند که اثربخشی احتمالی مکمل کراتین از طریق تغییر در پاسخهایهورمونی نیست وباید عوامل دیگری از قبیل سازگاریهای عصبی عضلانی(از قبیل افزایش حجمتارهای عضلانی،یا افزایش بهکارگیری واحدهای حرکتی فعال)را جستجو کرد در هر صورتمشاهده شد با وجود عدم تغییر معنادار در ترشح هورمونهای مذکور،زمان شنای 50 متر گروهکراتین در پسآزمون نسبت به پیشآزمون کاهش معنیداری یافت(0/44- p )و این مسئلهنشان میدهد که چنانچه کراتین بر عملکرد سرعتی شناگران تأثیری بگذارد از طریق تغییراتهورمونی نخواهدبود."