چکیده:
قرآن کریم به عنوان منشور وحدت مسلمانان، تأکید فراوانی بر اتحاد و انسجام مسلمانان و فراتر از آن، مؤمنان (اهل کتاب) دارد و «امت واحده» را به عنوان راهبردی بسیار مهم برای ایجاد این اتحاد و انسجام مطرح میسازد. خداوند همة پیروان انبیای الهی، به ویژه پیروان آخرین رسول خویش را تحت لوای «امت» به وحدت و اتحاد و دوری از تفرقه دعوت میکند. در این دایره، تمامی مردم، صرفنظر از نژاد، ملیت، قومیت، نسب، زبان و حتی مذهب قرار میگیرند.خداوند، ابتدا موانع تشکیل امت واحده را از جمله برتری طلبی قومی، نژادی، دینی و مذهبی، قبیلهگرایی و تفاخر به آبا و اجداد محکوم و مطرود میکند و در مرحله بعد، مسلمانان را به عنوان امت برگزیده معرفی و برای ایجاد اتحاد بین آنان پیوند برادری برقرار مینماید. رسول گرامی اسلام(ص) نیز با الهام از آموزههای قرآنی کوشیدند تا با برقراری دو پیمان مهم؛ یکی پیمان مدنی یا همزیستی مسالمتآمیز در مدینه و دیگری پیمان مؤاخاة و برادری، هم اتحاد ملی و هم انسجام اسلامی را محقق سازند؛ چیزی که امروزه ضرورت آن را مقام معظم رهبری به شایستگی تشخیص دادند و سال جاری را سال اتحاد ملی و انسجام ملی نامیدند.
خلاصه ماشینی:
"از دیگر راهکارهای پیامبر(ص) برای استمرار مؤاخاة و برادری، حمایت از محرومان جامعه و طبقات ضعیف در برابر اغنیا بود و نیز مدارا و تحمل در برابر جریان نفاق؛ به گونهای که در غزوه بنی مصطلق، به سبب اختلاف بین مهاجر و انصار برای برداشتن آب از چاه، منافقان سوء استفاده کرده، به تحریک یاران پیامبر(ص) و ایجاد اختلاف پرداختند و وقتی خیانت و نقش آنان روشن شد، برخی نزد پیامبر(ص) آمده و اجازه خواستند سرکردة منافقان، یعنی عبداله بن ابی را به قتل برسانند اما پیامبر اجازه ندادند و با تحمل و مدارا نسبت به این افراد کوشیدند تا اخوت و برادری را تحکیم بخشند و همین کار را برای برخی دیگر از منافقان کردند و اجازه ندادند مسلمانان افراطی به جان مخالفان و سست ایمانان بیفتند و با احساسات خود، وحدت و یکپارچگی جامعه را دچار خدشه سازند.
بنابراین بشر نیز باید در حیات خویش بکوشد تا به اتحاد و توحید، با چنگ زدن به رسیمان الهی دست یابد و از پراکندگی و اختلاف خود را دور سازد تا مبادا دشمنان در آنان طمع کنند و با ایجاد تفرقه بین ایشان، آنان را خوار و ضعیف و سست سازند و سپس برآنان مسلط گردند که این امر بر خلاف خواست و اراده خداوند است."