چکیده:
مقالۀ حاضر به بررسی قیمتگذاری رشد دارایی در بازده مقطعی سهام منفرد در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1379 تا 1389 میپردازد. بنابراین، برای آزمون قابلیت پیشبینی بازده مقطعی سهام توسط رشد دارایی، رابطۀ نرخ رشد دارایی و بازده آتی سهام با استفاده از رویکرد تحلیل پرتفوی و مدل رگرسیون فاما و مکبث (1973) در نمونهای مشتمل بر 280 شرکت به بوتۀ آزمون گذاشته میشود. نتایج این پژوهش برخلاف یافتۀ مطالعات پیشین در بازارهای توسعهیافته و در حال توسعه نشان میدهد سهامی که در گذشته نرخ رشد دارایی بالایی داشته است، بازده آتی بالاتری را تجربه میکند. با محدودکردن نمونۀ پژوهش به شرکتهای بزرگ، رابطۀ یادشده مثبت است، اما از نظر آماری غیرمعنادار میشود. نتایج حاصل، صرفنظر از افق زمانی بازده آتی سهام برقرار است.
This paper investigates asset growth pricing in firm-level cross section stock return in Tehran Stock Exchange for the period from 1379 to 1389. In order to test cross section stock return predictability by the firm's asset growth, the relation between asset growth rate and subsequent stock return is examined in a sample of 280 firms using portfolio analysis approach and Fama-Macbeth (1973) regression model. Unlike previous findings in developed and developing markets, the results of this study suggest that stocks with high past asset growth rate experience high future return. However, by contraction of total sample to the big firms, the relation is positive and statistically insignificant. The results of this paper are robust for different future stock return time horizons.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر مطالعات رویدادی بلندمدت یادشده ، رابطة منفی اشکال مختلف سرمایه گـذاری شرکت و بازده مقطعی سهام در شواهد تجربی دیگری نیز به تأیید رسیده است ؛ بـه گونـه ای کـه برخی پژوهش ها، وجود همبستگی منفی بازده آتی و سرمایه گذاری های سرمایه ای ، اقلام تعهدی ، نرخ رشد فروش و میزان تجهیز منابع سرمایه ای را تأیید می کند.
ایشان رابطة منفی درصد تغییرات سالانة دارایی ها و بازده غیرعادی آتی سهام را طی دورة زمانی ١٩٦٨ تا ٢٠٠٣ در ایالات متحده تأیید کردند؛ به گونه ای که بازده آتی سـالانة تعـدیل شـده بابـت ریسک شرکت های با رشد دارایی بالا برابر ١٠/٤- درصد و بازده شرکت های با نرخ پـایین رشـد دارایی معادل ٩/١ درصد بوده و شکاف بازده سالانة شـرکت هـای اخیـر بـا رقمـی معـادل ١٩/٥ درصد، از نظر آماری بسیار معنادار است .
لیپسون ، مورتال و شیل نیز در سال ٢٠١١ با استفاده از سنجه های مختلف رشد دارایی شامل درصد تغییر کـل دارایـی ، نـرخ رشد دارایی تعدیل شده بابت تعداد سهام ، نسبت سـرمایه گـذاری بـه دارایـی ، نـرخ رشـد مخـارج سرمایه ای ، نسبت مخارج سرمایه ای شرکت به متوسط مخارج سرمایه ای سه سال گذشته ، نسبت مخارج سرمایه ای به خالص امـوال ، کارخانـه و تجهیـزات (PPE)١ و نسـبت مخـارج سـرمایه ای شرکت به مخارج سرمایه ای دو سال گذشته به بررسی تأثیر رشد دارایی بر بازده آتی پرداختنـد و دریافتند سنجة رشد کل دارایی کوپر و همکاران (٢٠٠٨) بخش شایان تـوجهی از تـوان توضـیح انواع سنجه های رشد دارایی استفاده شده در ادبیات موضوعی را در نظـر گرفتـه و فـارغ از عامـل اندازه ، برای هر شرکتی بسیار کاربرد دارد.
Asset growth and stock returns: Evidence from Asian financial markets.