چکیده:
هدف : با پيشرفت علم پزشكي، اميد به زندگي افزايش يافته و جوامع را با افزايش جمعيت روبرو ساخته است. برنامه ريزي جهت هرگونه خدمات، نيازمند شناخت نيازهاي واقعي سالمندان است. مطالعه حاضر با هدف بررسي نيازهاي سلامتي سالمندان سازمان تامين اجتماعي و سازمان بازنشستگي كشوري طراحي شد.
روش بررسي: اين مطالعه از نوع مقطعي مي باشد. كه در آن 150 سالمند مستمري بگير(75 نفر در گروه تامين اجتماعي و 75 نفر در گروه بازنشستگي كشوري) از لحاظ كيفيت زندگي با هم مقايسه شدند. ابزار گرد آوري داده ها در اين مطالعه چك ليست مربوط به نيازسنجي و پرسشنامه كيفيت زندگي سالمندان ليپاد بود. تجزيه و تحليل داده ها بوسيله نرم افزار آماري SPSS و با آزمون هاي آماري آناليز واريانس يكطرفه، ضريب همبستگي پيرسون و تي تست تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: يافته ها نشان داد نمره كيفيت زندگي كل سالمندان تامين اجتماعي بالاتر از بازنشستگي كشوري است (هرچند از نظر آماري معني دار نيست) و تنها در بعد عملكرد ذهني – رواني تفاوت معني دار آماري مشاهده شد. نتايج نشان مي دهد كه مهمترين نياز سالمندان مربوط به درآمد(7/51درصد) آنها مي باشد. همچنين وضعيت سلامت سالمندان بيانگر آن است كه مهمترين مشكلات سالمندان به ترتيب مربوط به مشكلات قلبي- عروقي، عضلاني- اسكلتي و شنوايي- بينايي بود. توزيع وسائل كمكي نيز نشان داد كه دندان مصنوعي، عينك و توالت فرنگي بيشترين وسائل مورد استفاده سالمندان است.
نتيجه گيري: در اين مطالعه پائين بودن وضعيت اقتصادي سالمندان نشان مي دهد كه اين قشر جامعه نيازمند حمايت هاي بيشتر سازمان هاي اجتماعي و رفاهي مي باشد. در مجموع اكثر سالمندان مشكلات سلامتي بسياري را مطرح كردند كه توجه برنامه ريزان سيستم هاي بهداشتي و اجتماعي را در جهت كمك به سالمندان طلب مي كند.