چکیده:
کمال انسان در حیات دنیوی و حتی اخروی ارتباط مستقیم باداشتن محیط زیست سالم است .محیط زیست سالم زمینه ساز سعادت مادی ومعنوی بشر است . امروزه تخریب لجام گسیخته محیط زیست (آب ،هوا،فضا) حقوق بشر جهانی را باتهدید روبه رو کرده است . اخلاق حفظ محیط زیست دارای اصول ومبانی جهانشمول ومشترک میان ادیان ،مکاتب و اندیشمندان فلسفی و حقوقی است . در این مقاله تلاش می شود رابطه میان حقوق بشر باتوجه به اخلاق زیست محیطی موردتجزیه و تحلیل قرارگیرد. بر این اساس سوال اصلی این نوشتار این است که آیام توان حقوق بشررا از طریق ترویج اخلاق زیست محیطی تحقق بخشید؟وفرض اصلی این است که از طریق توسعه اخلاق زیست محیطی م توان بهتر به حقوق بشر جهانی دست یافت .
خلاصه ماشینی:
در حقیقت در چارچوب این اسناد برخی از حقوق بشر موجود مانند حق به زندگی مورد توجه قرار گرفته است و دعاوی زیادی بر مبنای حق بر حیات در خصوص محیط زیست در سطح ملی و بین المللی مطرح شده است .
در سطح منطقه ای منشور آفریقایی حقوق بشر اولین سند مصوب بین المللی است که در آن صراحتادر ماده ٢٤ خود حق به محیط زیست سالم و لزوم حفاظت و صیانت از این محیط را مورد تأکیدقرار داده است .
در مورد رابطه بین حقوق بشر و لزوم حفاظت و صیانت از محیط زیست نظرات مختلفی ارائه شده است به گونه ای که جمع بندی آنها را دشوار می نماید.
در این گزارش وابستگی متقابل حقوق بشر و محیط زیست مورد توجه قرار گرفته و حق به محیط زیست ناشی از کیفیت زندگی تلقی شده و قابل مقایسه با وضعیت حقوق اجتماعی و اقتصادی قلمداد شده است .
ویژگی حیاتی حق به محیط زیست ، شرط بنیادین زندگی تلقی و برای ارتقاء کرامت و سعادت انسان و تحقق سایر بخ های حقوق بشر اجتناب ناپذیردانسته شده است (٥ :٢٠٠٠ ,Human Development Report).
٥-مبانی مشترک اخلاق زیست محیطی در ادیان ومکاتب بیش از سی سال است که بح های مربوط به دین و محیط زیست در محافل علمی و تخصصی مورد توجه قرار گرفته است .
شواهدفوق بیانگر این واقعیت هستند که نسبت به گذشته بشر آمادگی بیشتری را برای پذیرش تعلیمات ادیان نسبت به محیط زیست دارد به صورتی که دیدگاه جهانی نسبت به دین تغییر کرده است و به عنوان عاملی مؤثردررفع بحرا های زیست محیطی به آن توجه می شود.