چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی مشکلات و چالشهای آموزش مجازی دانشگاهی از نظر اساتید دانشگاههای شهر تهران، انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و جامعه آماری آن کلیه اساتید آموزش مجازی در دانشگاه های دولتی شهر تهران می باشد.که برای برآورد حجم نمونه ابتدا سه دانشگاه تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیر به طور تصادفی انتخاب شدندو سپس با توجه به جدول مورگان حجم نمونه 39 نفر به دست آمد. .جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه(محقق ساخته)استفاده شده است.بر اساس مبانی نظری، 8 مشکل در آموزش مجازی دانشگاهی شناسایی و مورد پرسش قرارگرفتند. برای سنجش روائی، پرسشنامه توسط 7 تن از اساتید و متخصصان فناوری اطلاعات بررسی گردیده و مورد تائید اساتید قرار گرفت. برای سنجش پایائی، پرسشنامه بر روی گروهی از جامعه آماری اجرا و پایائی آن با محاسبه ضریب آلفای کرانباخ .941 به دست آمده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از روشهای آمار توصیفی (توزیع فراوانی و درصد و میانگین و انحراف استاندارد ) و آمار استنباطی( t تک گروهی و t مستقل ،تحلیل واریانس یکراهه، آزمون فریدمن و..) استفاده شد.. نتایج به دست آمده بیانگر این است که اساتید آموزش مجازی مشکلات و چالشهای آموزش مجازی دانشگاهی را در مؤلفه های فرهنگی ، فنی ،حقوقی ، سازمانی و مالی در حد بالایی ارزیابی کرده اند،.درحالیکه مشکلات و چالشهای آموزش مجازی در مؤلفه های شناختی، اجرایی ،آموزشی را در حد متوسط ارزیابی نموده اند
خلاصه ماشینی:
"آموزش مجازی دانشگاهی تاچه حد با مشکلات و چالش های فنی رو به روست؟ جدول2 نتایج آزمون t تک نمونه ای در مورد مشکلات و چالشهای فنی گویه میانگین انحراف معیار t sig 1 نبود زیر ساختهای تکنولوژیکی مناسب 3.
05=α معنادار نیست ومیانگین تجربی در مقایسه با میانگین نظری تفاوت معنی داری ندارد ، بنابراین چون نمی توان فرض صفر (عدم وجود تفاوت دو گروه مستقل) ر ارد کرد، فرض تحقیق (اختلاف میانگین دو گروه مستقل ) با 95% اطمینان رد می گردد، لذا می توان چنین استنباط کرد که از نظر اساتید مشکلات شناختی آموزش مجازی دانشگاهی در حد متوسط است.
درحالیکه مشکلات آموزش مجازی در مؤلفه شناختی، اجرایی،آموزشی را در حد متوسط ارزیابی نموده اند یافته های این پژوهش با مقالات و پژوهشهای حسینی لرگانی و همکاران ،خدیور و رحمانی (1388) ، مزینی(1388) ، منتظر(1386)، سید میرنسب و صوفی(1387)، آتشک (1386)، رضایی (1385) همخوانی دارد نمودار زیر با توجه به نتایج پژوهش، عوامل و ضرایب تأثیر بر آموزش مجازی نشان داده شده است: توجه اساتید به مشکلات فرهنگی آموزش مجازی و معنادار بودن این مؤلفه به نوعی بیانگر این موضوع است که از نظر اساتید آموزش مجازی هنوز هم این نوع آموزش در بین افراد جامعه به عنوان یک آموزش رسمی و مورد قبول دانشگاهی مطرح نبوده و به نوعی جامعه با یک مقاومت برای شرکت یک فرد به عنوان دانشجو در این نوع آموزش ها روبه روست."