چکیده:
نصرت الله خان فردی اهل شمشیر و قلم بوده که نیاکانش در زمان سلطنت شاهجهان از ایران بـه دهلـی رفته و به دربار راه یافتند. نصرت الله خان نیز به تبع اجدادش در دربار عهده دار سمت های مهمی گردید. او در سرودن شعر نیز مهارت داشت . رساله ای از وی در زمینة شمشیر و شیوة ساخت آن و سازندگان آن در دست است که اطلاعات مهمی را در اختیار ما می گذارد. در این جستار این رساله تصحیح شده و در اختیار خوانندگان قرار می گیرد.
خلاصه ماشینی:
"شمشـیری کـه در آبداری به اعتدال می ماند در خم بی خطا برآید و شمشیر در آبداری سخت اگر مایـل بـه اعتدال بود سیربر ١ باشد و در خم نماند و اگر پرسخت واقع شود در خم ٢ بـیم شکسـتن دارد و مو پیدا کردن شمشیر که مبصران هند ٹره ٣ [=تهریڑ] گویند به سختی آب است و در مغربی الاصل و آلمانی اول و جنوبی قدیم از اعتدال تخلف دیده نشد بلکه تحقیق این است که در آبداری و خمیر و ته مغربی قـدیم و آلمـانی اول خصـوص مغربـی از مرتبـه اعتدال تجاوز ندارد و جنوبی قسم اول در رنگ و خمیر تفاوت نکند مگـر در تـه انـواع و رجحان هر سه قسم اصیل اول بر اصیلهای دیگر جاها قـرار احتیـاط جمیـع امـور تمـام عیاری است مگر به حادثه آب کم شود یا هردو حادثه بی آب شدن شمشیر سوختن است و به سبب کهنگی که بر قبضه بسیار نصب کرده باشند و در آتش انداختن بـی احتیـاطی شود کمی در آبداری کند و اگر صاقل ناکاره هنگام تابستان بروز روشن کند و آفتابهـای بسیار بیند که اکثر گرم شده باشد به حادثه بسیار کمی در آبداری نقصان پـذیرد و گـرم شدن بسیار بر فسان نیز به آبداری مضر لیکن بالکل بغیر سوختن بی آب نشود بلکـه یـک 4 رخه گردد و در برش کمی کند بعضی شمشیر یک رخه بسیار می برد."