چکیده:
اين پژوهش با رويكرد تحليلي و نظري، به مقايسه شيوه دانش پژوهي در دو رويكرد سنتي و جديد پرداخته، نقاط ضعف و قوت آنها را برجسته كرده است. سوال اصلي اين پژوهش اين است كه اصول و شيوه دانش پژوهي در دو رويكرد سنتي و جديد كدامند؟ يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه در رويكرد سنتي، اصول دانش پژوهي بيشتر بر اخلاص در علم، تلاش بيشتر دانش پژوه و معلم مبتني بوده، و به دليل فقدان وسايل كمك آموزشي، بهره گيري از آنها كمتر، شيوه حفظ و تكرار و روش سخنراني روش غالب تعليم و تعلم مي باشد. درحالي كه در رويكرد نوين، معلم و دانش پژوه، نيمه فعال و شيوه علم آموزي نوين، با استفاده از ابزار و تكنولوژي آموزشي بيشتر انجام مي گيرد. با عنايت به برخي كاستي ها در روش سنتي و نوين دانش پژوهي با بهره گيري از محاسن هر دو روش، بهترين شيوه در دانش اندوزي و دانش پژوهي شيوه تلفيقي و تربيتي هر دو روش مي باشد.
خلاصه ماشینی:
"چرا بسیاری از فعالیتهای آموزشی نمیتواند ما را با محیط آموزش مأنوس، و به یادگیری علاقهمند کند؟ چرا فعالیتهای مدرسه، با اصرار و گاه تهدید معلمان صورت میگیرد؟ چرا فراگیران از تعطیل شدن مدرسه احساس رضایت و خوشحالی میکنند؟ در این میان، مقصر اصلی چه کسی است؟ معلم، نظام آموزشی، یا فراگیر بیعلاقه و بیاستعداد؟ آیا معلمان نظام تعلیم و تربیت، نتوانستهاند امکانات مطلوب یادگیری و زمینههای شکوفایی استعداد فراگیران را فراهم کنند؟ و یا اینکه انتخاب روشهای تدریس به درستی انجام نشده است؟ آگاهی و شناخت معلم از اصول و روشهای تعلیم و تربیت، عامل مهمی است که میتواند او را در کار خود موفق سازد.
مقایسه دو رویکرد دانشپژوهی سنتی و جدید روش سنتی، یکی از روشهای مفید و مؤثر در دانشپژوهی است که در گذشته کاربرد زیادی داشته، امروزه نیز در علم جدید در برخی موارد، کاربرد بسیاری دارد.
به نظر میرسد، باید شیوههای دانشپژوهی سنتی را پایه و اساس نظام آموزشی قرار داد و با استفاده از امکانات کمکآموزشی نوین به دانشپژوهی همت گماشت و در صورت برخورداری از امکانات جدید آموزشی، باید سعی کرد فراگیران فعال و بیشتر بر موضوع احاطه داشت.
اجمالا باید گفت: تفاوت در اصول و شیوههای دانشپژوهی در دو رویکرد سنتی و جدید، به معنای شکاف علمی و یا فاصله شیوهها و اصول نیست، بلکه به معنای شناخت موارد استفاده و به جای هریک از این دو روش در جهت حتی کمک به روشهای سنتی و بهرهگیری از شیوهای نوین که به کیفیت و سرعت بخشیدن به دانش ما در زمینههای لازم که در نهایت موجب موفقیت ما در دانشپژوهی است."