چکیده:
با قتل ولیعهد اتریش و اعلان جنگ اتریش به صربستان در سال ١٩١٤ م اولین جنگ جهانی بین دو گروه متحدین و متفقین شعله ور شد. این در حالی بود که ایران در آن زمان شرایط سیاسی و اقتصادی آشفته یی داشت و به همین دلیل به سرعت اعلام بی طرفی نمود. اما حضور نیروهای خارجی خصوصا روس و انگلیس و همچنین موقعیت سوق الجیشی ایران این بی طرفی ر ا نقض کرد و شرایط آشفته ی کشور را وخیم تر نمود. ایران در این زمان اقتصاد و کشاورزی اش را از دست داده بود و این موضوع به همراه خشکسالی های پی در پی، گرانی، شیوع بیماری های واگیردار و فشار نیروهای خارجی برای جمع آوری آذوقه ، کشور را به سمت « قحطی قرن» پیش برد بطوریکه ایران در خلال این سالها نیمی از جمعیت بیست میلیونی خود را بر اثر قحطی و گرسنگی از دست داد.
خلاصه ماشینی:
١) بررسي اوضاع سياسي ايران در خلال جنگ سال هاي هراس انگيز ١٨٧١ تا ١٩١٤ م در اروپا که به صلح مسلح معروف است دوران تکوين جنگ جهاني اول محسوب مي شود در واقع در طي اين سالها بود که قدرت هاي استعماري جديد مثل رايش دوم (آلمان) ايجاد شد و از تقسيمات قبلي نقاط استراتژيک جهان اظهار نارضايتي نمود و بنابراين به دنبال جبران فرصت هاي از دست رفته و سلطه بر بخشي از مناطق جهان برآمد و البته اين آرمان راهي جزء متلاشي کردن مناسبات موجود از طريق جنگ را نداشت .
(فرمانفرمايان، ١٣٨٢ : ٩-٣٨) اين وضعيت سياسي تنها بخشي از اوضاع آشفته سلطنت و کشور در آن دوره بود که نتايج اسفناکي را براي مردم ايران در پي داشت که بي شک يکي از نتايج سريع آن بروز قحطي بزرگ در کشور در ضمن اين جنگ ها بود.
اين در حالي بود که وضعيت سياسي و اقتصادي ايران به شدت آشفته بود و دولت توان اداره اين اوضاع بحراني را نداشت و لذا خسارات فراواني در طول اين جنگ بر ايرانيان تحميل شد که يکي از سريع ترين و هولناک ترين اين فجايع بروز قحطي در فاصله سال هاي ١٢٩٦ تا ١٢٩٨ ش در کشور بود که منجر به مرگ قريب به نيمي از جمعيت بيست ميليوني ايران گرديد.