چکیده:
جرم اهانت به مقدسات یکی از مسائل بسیار مهم در فقه و جوامع اسلامی است .مقدسات شامل مواردی است که مورد احترام جامعه اسلامی است و آنها عبارت است از: ذات باریتعالی، قرآن کریم ، پیامبر اکرم (ص )، ائمه اطهار(ع )، مکان ها و زمان های مقدس ، ولی فقیه ، مراجع عظام ، مومنان و بطور کلی تمامی اشخاصی که از هرگونه ناپاکیز منزه بوده و رعایت حرمت آنها ضرورت دارد. قانون مجازات اسلامی در ماده ی ٥١٣ به تشریح این جرم میپردازد. در این مقاله درصدد تحلیل این جرم بر مبنای قانون مجازات اسلامی می باشیم .
خلاصه ماشینی:
اما برخي از مصاديق اهانت به دليل اهميتي که دارند به صورت جداگانه يا با عنوان مجرمانه خاصي درقانون پيش بيني شده است مانند جرم قذف که جزء جرايم حدي است (ماده ١٣٩ قانون مجازات اسلامي) اهانت به مقدسات اسلام يا انبياء عظام يا ائمه طاهرين يا حضرت صديقه طاهره (ماده ٥١٣ قانون مجازات اسلامي)، اهانت به بنيان گذار جمهوري اسلامي ايران ومقام معظم رهبري (ماده ٥١٤ قانون مجازات اسلامي)، اهانت به رئيس کشور خارجي يا نماينده سياسي آن (ماده ٥١٧ قانون مجازات اسلامي)، اهانت به روساي سه قوه و کارمندان دولت (ماده ٦٠٩)؛ اهانت به اطلاق يا زنان دراماکن عمومي يا معابر (ماده ٦١٩ قانون مجازات اسلامي)؛ افتراء (ماده ٦٩٧ قانون مجازات اسلامي)؛ نشر اکاذيب (ماده ٦٩٨ قانون مجازات اسلامي)؛ و هجو (ماده ٧٠٠ قانون مجازات اسلامي)؛ برقراري مقررات خاص براي اين اهانت ها، به جهت شخصيت مجني عليه يا موضوع اهانت يا الفاظ به کار گرفته شده مي باشد.
بنابراين جز درمواردفوق ، جرم اهانت به عنوان يک اهانت ساده تلقي شده که مجازات آن درماده ٦٠٨ قانون مجازات اسلامي پيش بيني شده است : «توهين به افراد از قبيل فحاشي واستعمال الفاظ رکيک چنانچه موجب حد قذف نباشد به مجازات شلاق تا ٧٤ ضربه ويا پنجاه هزار تايک ميليون ريال جزاي نقدي خواهد بود» البته استثناءشدن جرم قذف دراين ماده توجيه مناسبي ندارد زيرا تنها عنوان قذف نيست که از عموم اين ماده مستثني مي باشد بلکه همه عنوان ها يي که دربالا مورد اشاره قرارگرفت ، جزء مستثنيات هستند واز شمول ماده ٦٠٧ خارج مي باشند (زراعت ، ج ١، ١٣٧٧: ٢٥٦).