چکیده:
با توجه به اینکه تمرینات مقاومتی در بین مردم عادی و به ویژه جوانان رونق بسیار یافته و ورزشکاران هم برای دورههای آمادگی از این شیوههای تمرینی استفاده میکنند.همچنین از این تمرینات در برنامههای بازتوانی ورزشکاران آسیبدیده استفاده میشود و افزون بر این به عنوان یک روش تمرینی مهم برای سلامت نیز شناخته شده است.توجه به ساز و کارهایی که تأثیر تمرینات مقاومتی را در رشد عضلانی اسکلتی تبیین میکنند،حائز اهمیت است.هدف از این پژوهش،بررسی اثر یک دورهء دوازده هفتهای تمرینات مقاومتی منتخب بر تغییرات غلظت IGFBPsṣIGF-IṣGH و تستوسترون است.
پانزده دانشجوی غیرورزشکار با میانگین سنی 1-+8/18 سال،وزن 9/8-+73/61 کیلوگرم و قد7/6-+2/175 سانتیمتر در این پژوهش شرکت کردند.این آزمودنیها بهطور تصادفی از بین دانشجویان غیرورزشکار ثبتنامی در واحد تربیت بدنی عمومی(1) انتخاب شده بودند.آنها به مدت دوازده هفته و در هر هفته سه جلسهء 30 دقیقهای به تمرین مقاومتی منتخب که شامل 3 حرکت کار با وزنه روی عضلات بالاتنه و 3 حرکت کار با وزنه روی عضلات پایینتنه بود و با 80 درصد وزنهء حد اکثر 1 RM شروع میشد،پرداختند. در طول مدت برنامهء تمرینی،رعایت اصول موردنظر در تمرینات مقاومتی مورد توجه بود. از آزمودنیها قبل از شروع تمرینات،در ساعت 10 صبح به صورت ناشتا نمونهء خونی گرفته شد.همچنین در انتهای دورهء دوازده هفتهای تمرینات مقاومتی،مجددا نمونهء خونی به صورت ناشتا در ساعت 10 صبح گرفته شد.نمونههای خونی جهت اندازهگیری غلظت عوامل خونی موردنظر در پژوهش با استفاده از روش RIA 1در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل قرار گرفته.تحلیل دادههای آزمایشگاهی از طریق آزمون t همیشه انجام شد.نتایج پژوهش نشان داد که متعاقب دوازده هفته تمرینات مقاومتی منتخب با 80 درصد 1 RM ،افزایش معنیداری در هورمون تستوسترون، IGFBP3 ù IGF-I ù GHṣIGFBP1 ،به وجود آمده است(05/0- p ).
خلاصه ماشینی:
"Insulin like Growth Factor Binding Proteins در این پژوهش سعی شده است تا با انجام یک پژوهش منسجم،اثر تمرینات مقاومتی بر هورمونهای درگیر و عوامل وابسته به آنها در یک دورهء دوازده هفتهای بررسی شود تا شاید پاسخی مناسب برای برخی از پرسشهای مطرح دربارهء تغییرات هورمونهای آنابولیک و پروتئینهای متصل در واکنش به ورزشهای مقاومتی بیابیم.
یافتههای پژوهش نظر به اینکه هدف از این پژوهش،بررسی نحوهء سازگاری عوامل خونی منتخب(برخی هورمونهای آنابولیک و پروتئینهای متصل آنها)به تمرین مقاومتی دوازده هفتهای میباشد،ابتدا مشخصات توصیفی آزمودنیها را در جدول 1 نشان میدهیم.
شاخصهای آماری مربوط به عوامل خونی منتخب در پیشآزمون و پسآزمون (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانگونه که ملاحظه میشود مقایسهء ارقام مربوط به غلظت عوامل خونی در پیشآزمون و پسآزمون نشان میدهد که دوازده هفته تمرین مقاومتی منتخب منجر به افزایش معنیدار در غلظت هورمون تستوسترون شده است.
اعمال متغیر مستقل پژوهش دوازده هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش معنیدار در IGF-I نیز گردید و منجر به بروز تفاوت معنیدار در IGFBP1 و IGFBP3 هم شد که این تفاوت معنیدار حاصل افزایش معنیدار آماری در ارقام مربوط به غلظت این پروتئینهای متصل به IGF-I بوده است(05/0>- p ).
IGF-I اعمال متغیر مستقل این پژوهش(دوازده هفته تمرین مقاومتی)باعث افزایش معنیدار در IGF-I شده است(05/0>- p )،همانگونه که در جدول 2 مشاهده میشود،میانگین IGF-I در پیشآزمون معادل 546/509 و در پسآزمون معادل 259/580 نانوگرم بر میلیلیتر میباشد که افزایش چشمگیری را متعاقب یک دوره تمرینی مقاومتی نشان میدهد."