چکیده:
در مقاله حاضر، رهیافت های گوناگونی در زمینه شناخت مکانیز مهای بازدارندگی که در قبال تهدیدات نامتقارن ممکن
می باشد، ارایه گردیده است. در ادامه درصدد پاسخگویی به این پرسش خواهیم بود که چگونه می توان از بازدارندگی
به عنوان مکانیزم مقابله با تهدیدات نامتقارن سود جست؟
بنابراین از تجزیه و تحلیل مدل مذکور، اصلی ترین مفروض مقاله حاضر را تحت چهار عنوان، اقدامات بازدارنده،
اقدامات اعمال فشار، اقدامات ضداستقرار و اقدامات ضدتهاجم مطرح خواهیم کرد که مجموعه این رویکردها به طور
نسبی می تواند برای اجرای یک طرح موفق از مدل بازدارندگی متقابل باشد.
خلاصه ماشینی:
جدول شماره ( ١ ): خلاصه اقدامات مقابله با تهدیدات نامتقارن رویکردها اهداف زمان راهبرد و سطح اقدامات بازداشتن و یا محدود شناخت متخاصم اقدامات بازدارنده کردن دشمن و متحدین هنگام صلح اعتبار از شرکت در بحران باورپذیری عامل زمان ممانعت و محدودیت هنگام صلح و توانایی اقدامات اعمال فشار دشمن و متحدین یا اوایل بحران نفوذ در بحران مخاطره جویی ممانعت و محدود کردن اوایل بحران و مدل ترکیبی اقدامات ضداستقرار استقرار نیروهای دشمن یا هنگام بحران بازدارندگی و متحدین آن در منطقه اگر صلح می خواهی اواسط بحران جنگ نامتقارن اقدامات ضد تهاجم مهیای نبرد باش و یا اواخر دفاع عامل بحران دفاع غیرعامل ١ـ اقدامات بازدارنده جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدات نامتقارن اقدامات بازدارنده به اقداماتی گفته می شود که از ورود نیروهای دشمن و یا متحدانش به منطقه بحران یا ارسال کمک های سیاسی ـ نظامی به آنها جلوگیری شود و از طریق نمایش قدرت یا دیپلماسی صورت می گیرد.
بنابراین جمهوری اسل می ایران برای افزایش اعتبار بازدارندگی در جهت قدرت سازی برای مقابله با تهدیدات گام برداشته و ضرورت دارد همواره بر موارد زیر دقت نظر داشته باشد: ـ تقویت وفاق و اراده ملی با کاهش بی عدالتی های اجتماعی ؛ ـ ایجاد مکانیزم مناسب برای توزیع عادل نه درآمدها و منابع ؛ ـ توسعه سیاسی و آزادی های مدنی ؛ ـ جلوگیری از شکاف ارزش ها بین حکومت و ملت ؛ / ـ کسب اعتبار و وجهه مثبت بین المللی از طریق اقناع افکار عمومی ؛ ـ حفظ آمادگی نظامی و ارتقای آن در راستای استراتژی بازدارندگی .