چکیده:
این نوشتار در صدد است تا با بررسی دیدگاه های نظری روابط بین المللی در خصوص همکاری ها، به تعریف حکومت مداری جهانی بپردازد. حکومت مداری جهانی در بستر نهادگرایی بین المللی تلاش می نماید تا به عنوان یک فرآیند به مدیریت امور بین المللی بپردازد. در این خصوص و پیرامون مبحث همکاری ها، این مقاله کوشش نموده تا در پاسخ به این پرسش که آیا تکامل همکاری های بین المللی یک تحول پارادایمیک تلقی می گردد، مفهوم پارادایم را فراتر از بحث همکاری ها دانسته و لذا حکومت مداری جهانی تنها به تمایل کشورها در تکامل همکاری ها اشاره می نماید و نه به عنوان یک الگوی غالب در روابط بین الملل .
خلاصه ماشینی:
"کوهین که در کتاب «پس از سیطره »، بیشتر توجه خود را متمرکز استمرار حیات رژیم های بین المللی ، پس از افول قدرت مستولی نموده است ، به این مسئله نمی پردازد که اگر رژیم بین المللی ای ایجاد شود و تا هنگام حیاتش قدرت هژمون دچار هیچ گونه افولی نگردد، در آن صورت آیا این قدرت هژمون نخواهد بود که براساس سیاست قدرت واقع گرایان ، هدایت رژیم ها را به عهده خواهد گرفت ؟ همین مسئله در واقع ، موضوعی است که حکومت مداری فرآیندوار کوهین را به چالش می کشد و نشان می دهد که هنوز مدیریت امور بین المللی و دمکراتیزه کردن مکانیسم های دسته جمعی یا حکومت مداری جهانی ، بدون در نظر گرفتن نقش مؤثر قدرت یا قدرت های بزرگ مشکل بتوان نگرش فرآیندوار نهادگرایان نئولیبرال را درخلق آن ، عامل تعیین کننده دانست ، اگرچه فرآیندهای سیاسی و اقتصادی سیاست بین الملل در دگرگونی محیط بین المللی چندان بی اهمیت نیستند و این دگرگونی ها می تواند شرایط فرآیندواری تحولات را توضیح دهد، لیکن هنوز حکومت مداری جهانی به یک حکومت مداری کاملا نهادینه شده و با توجه به شرایط نهادی بدل نشده است .
ک. به ؛ - Robert Gilpin, "War and Change in World Politics", )Princeton : Princeton University Press, 1984(.
ک. به ؛ - James Rosenau, "Turbulence in World Politics: A Theory of Change and Continuity", )Princeton: Princeton University Press, 1990(."