چکیده:
است. تربیت اخلاقی به عنوان » تربیت اخلاقی « ، تربیت، ابعاد و ساحت های گوناگونی دارد. از مهم ترین ابعاد تربیت یکی از مولفه های اساسی در تربیت زمینه ساز به شمار می رود. این شاخصه به دلیل نقش مهمی که در سرنوشت انسان و جامعه دارد، از دیرباز مورد توجه اندیشمندان و پیشوایان دینی بوده است. پیامبراکرم )ص( اصلی ترین هدف خویش را کامل کردن مکارم اخلاق برمی شمرد از طرفی یگر یکی از موضوعهای اساسی دنیای مدرن، مسئله ی اخلاق و
اخلاق مداری است چراکه بسیاری از کشورها دچار بحران های عمیق اخلاقی هستند و لذا در این مطالعه به بررسی این مسئله در حوزه آموزش و پرورش پرداخته شده است. هدف از این پژوهش، واکاوی مولفه تاثیرگذار بر اخلاق مداری در آموزش و پرورش است. مدل پژوهش توصیفی و رویکرد آن تحلیلی و بر اساس بررسی منابع و متون در زمینه اخلاق صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد آموزش و پرورش اخلاق مدار نقش تعیین کننده ای در سلامت روانی
جامعه دارد. اهداف کلی و جزیی، مقرارت و ضوابط آموزش و اداری، محتوای تدوین شده در کتب درسی، معلم، مدرسه، گروه همسالان از جمله تاثیرگذارترین مولفه ها در تثبت آموزش و پرورش اسلامی اخلاق گرا در کشور ما هستند. نگاهی مجدد به بعضی از مولفه های اخلاقی با توجه به بحران های اخلاقی جهان معاصر در حوزه آموزش و پرورش می تواند عاملی باشد بر ایجاد توسعه اخلاقی پایدار در جامعه. زیباسازی اخلاقی، پاکسازی اخلاقی و بازتعریف جایگاه اهمیت اخلاق گرایی راهکارهایی هستند در جهت تحقق دستیابی به آموزش و پرورش اخلاق مدار
خلاصه ماشینی:
"برای تربیت اخلاقی، با توجه به تعریف و برداشتی که از مفهوم تربیت و اخلاق وجود دارد و قدری در مباحث پیش توضیح داده شده ، تعاریفی ارائه گشته است : الف ) بعضی تربیت اخلاقی را آموزش یا تلقین برخی مفاهیم و قواعد میدانند و معتقدند تربیت اخلاقی، آموزش رسمی یا ضمنی اصول و قواعد اخلاقی در داخل یا خارج از مدرسه را گویند (شعاری نژاد،١٣٩٠) ب ) عده ای نیز تربیت اخلاقی را ایجاد زمینه و بستر برای پرورش استعدادهای روحی و اخلاقی انسان میدانند: تربیت اخلاقی ناظر بر پرورش استعدادهای روحی و اخلاقی است که مشتمل بر اصلاح درون و تهذیب نفس میباشد و مقدم بر آموزش های فکری است (سادات ، ١٣٨٩) تربیت اخلاقی فراهم نمودن زمینه ای است برای واقعیت یافتن طبیعت انسان ، پیدا شدن و به کار آمدن وجدان اخلاقی فرد تا با تکیه بر درون مایه های فطری خویش ، آنچه خیر و فضیلت است ، کشف کند (دیلمی، ١٣٨٣).
آن ها برای آشنا کردن مردم با آموزه های اخلاقی از روش هایی ذیل استفاده میکردند: آموزش اصول و معیارهای اخلاقی: یکی از مشکلات عمده در آموزش اخلاق در آموزش و پرورش این است که چگونه میتوان آموزه های اخلاقی را به شاگرد آموزش داد تا وی بتواند بدون نیاز به معلم در شرایط گوناگون ، وظیفۀ اخلاقی خود را تشخیص دهد و بر اساس آن عمل کند تبیین جهان بینی و فلسفۀ ارزش های اخلاقی: نظام آموزشی میتواند در کتاب های درسی به تبیین جهان بینی و فلسفۀ ارزش های اخلاقی پرداخته و عملا معلمان و دانش آموزان را با این موضوع مهم آشنا کند."