چکیده:
همچون بسیاری از پدیدههای اجتماعی نوظهور، تعارضات قومی نیز محصول دوران مدرن هستند. پژاک نوپاترین حزب کردی فعال در کردستان ایران است که توانسته است از سال1383 با ایفای نقش شاخهی ایرانی گروهک تروریستی پ.ک.ک تبدیل به تهدید بالفعل امنیتی برای کشورمان شود.در این پژوهش سعی شده است تا زمینههای بروز و ظهور گروهک تروریستی پژاک به عنوان تهدیدی برای امنیت ملّی ج.ا.ا بررسی شود؛ در شرایط حساسی که ایران یکی از پازلهای کشورهای هم جوار دارای قومیت کرد در منطقه است. حال سوال اساسی این است که چه زمینههایی سبب شده گروهک تروریستی پژاک عامل تهدید امنیت ملی ج.ا.ا شود؟ به ضرورت می توان دلایل متعددی را برای پاسخگویی برشمرد. امّا نتیجه بررسی نشان داد که این گروهک ضمن تبعیت، خطگیری و تاثیرپذیری از جریانسیاسی، فکری و تشکیلاتی پ.ک.ک، ماهیت اصلی تروریستی خود را عیان نموده است و بازوی پ.ک.ک در ایران محسوب میگردد، فلذا فرضیه این است که پژاک، با بهره گیری از خطمشی و ایدئولوژی پ.ک.ک، توانسته به عنوان عاملی برای تهدید امنیت ملی ج.ا.ا نقش آفرینی نماید.
خلاصه ماشینی:
"چکیده واژههای کلیدی: 1-مقدمه قرار گرفتن قوم کرد در چهار کشور همسایهی ترکیه، ایران، عراق و سوریه و تلاش نیروهای تجزیه طلب پان کردیستی برای جدایی بخش های کردنشین سبب شده که آنها مهمترین هدفشان را تشکیل دولت واحدی بنام «کردستان بزرگ» قائل باشند.
درگیری با نیروهای نظامی و انتظامی، حمله به تأسیسات و اماکن دولتی از جمله خطوط انتقال گاز به همراه تبلیغات شدید روانی در بین مناطق کردنشین استانهای آذربایجان غربی برای عضوگیری، از اقدامات این گروهک بوده است.
چرا که عالی ترین شکل ناامنی یک کشور این است که سرزمین آن اشغال شود، حکومت آن از هم بپاشد، جامعه ی آن به واسطه ی ناآرامی های قومی مذهبی یا جدایی طلبی کاملا تهدید شود و دولت توانایی اندکی برای مقابله با این تهدیدها در اختیار داشته باشد.
3) پس از اخذ فدرالی اکراد در کردستان عراق، پرچم خودمختاری مهاباد به عنوان سمبل وحدت اکراد مطرح شده و گروهک در برخی کنگره های خویش طرح اخذ کنفدرالی برای اکراد ایران و ترکیه را در اولویت برنامه خویش قرار داده است که موضوع به عنوان معضل امنیتی حساب شده و تجزیه اقوام ایرانی را در پی خواهد داشت.
آتش باری روی محل های استقرار حزب و ناامن نمودن عقبه آنها در جدار مرزی راه اندازی دیپلماسی قوی و فعال با کشور های همسایه به خصوص اقلیم کردستان عراق برای راندن نیروهای پژاک از مرزهای خود و نیز در اختیار قرار ندادن مقر و خاک به گروه."