چکیده:
در کنوانسیون های حقوق بین الملل دریاها نیز توجه به محیط زیست دریاها و منافع سایر کشورهای ساحلی از پیش شرطهای اساسی ساخت این جزایر قرار داده شده است. خلیجفارس از نظر وجود منابع عظیم نفت و گاز و شرایط خاص زیستمحیطی و بـهرهبرداریهایی که از این محیط و منابع میشود بهشکل مستمر در معرض خطراتی است که اهمیت خاصی دارد. حساسیت راهبردی آن و تنشهای سیاسی و نظامی و موضوعات اقتصادی، محیطزیست دریایی این منطقه را تحت تاثیر قرار داده و خلیجفارس را به یکی از آلودهترین مناطق دریایی تبدیل کرده است. لذا در جهت بهسازی و پاکسازی این اکوسیستم از آلودگیها، همکاریهای زیست محیطی کشورهای پیرامون خلیج فارس در جهت تصمیمگیری صحیح و راهبردی ضرورت داشته و همچنین رعایت دقیق قراردادهای بینالمللی، جلوگیری از آلودگی دریایی و ترابری صحیح قوانین و ضوابط محیط زیست دریایی جزء ملزومات هستند. سهم اصلی آگاهی از حساسیت محیط زیست خلیج فارس در مقابل آلودگیها و لزوم اعمال ضوابط دقیق جهت حفظ آن مربوط به کشورهای حوزه خلیج فارس می باشد، همانطور که آلودگی و تخریب دریا از مرزهای ملّی و منطقهای فراتر می رود، حفاظت از آن نیز محدود به مرزهای ملّی نمیشود و خلیج فارس نیز از این امر مستثنی نیست و بدون همکاری کشورهای ساحلی اصولا حفاظت از این منطقه امکانپذیر نمیباشد. در این پژوهش تلاش می شود تا ساخت جزایر مصنوعی از منظر حقوق بینالملل دریاها بررسی و تبعات زیست محیطی ساخت جزایر مصنوعی بر دریای خلیج فارس مورد بررسی قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"این شرایط باعث شده ا ست که میزان آلودگی زیست محیطی خلیج فارس چندین برابر بیشتر از استانداردهای بین المللی باشد و به عنوان منطق های ویژه در برنامه محیط زیست ملل متحد گنجانده شود (کهرم،1387 : 19؛ نقل از عباسی اشلقی، 1390: 76).
کنوانسیون منطقهای کویت برای همکاری در جهت حفاظت از محیطزیست در سال ١٩٧٨ بین کشورهای ایران، عربستان، کویت، بحرین و امارات متحده عربی در کشور کویت با تأکید بر جلوگیری و یا کاستن از آلودگی ناشی از نفت و سایر مواد مضر بسته شد(جوزی و جعفرپور و شعاریان، ١٣٨٩: ٢١٧).
کشورهای خلیج فارس باید با تدبیر و کارآیی خاص هر چه بیشتر در حفظ محیط زیست این منطقه کوشا باشند و برای جلوگیری از به خطر افتادن اکوسیستم آبی منطقه حداکثر تلاش خود را انجام دهند، اگر چه در این زمینه پژوهشهای فراوان انجام شده ولی آلودگیهای زیست محیطی خلیج فارس به خصوص ساخت جزایر مصنوعی، اکوسیستم این منطقه را تهدید میکند و این امر لزوم همکاری کشورهای متعهد در جهت کاهش خطرات زیست محیطی را بیش از پیش میطلبد.
9- پیشنهادات -اقدامات دولت ها: از آنجایی که پیماننامه حفاظت محیط زیست منطقهای از سوی همه کشورهای ساحلی خلیج فارس از جمله امارات در سال 1978 به امضا رسیده که در آن تأکید شده که «آبهای خلیج فارس، بین المللی هستند و همه کشورها باید به حریم آن احترام بگذارند و هر نوع توسعهای که حریم آن را به خطر میاندازد، برای کشورهای همسایه آن ممنوع است»، میتوان از بازرسان سازمان ملل خواست تا در این منطقه حضور یابند یا از طریق ارائه گزارش به سازمان ملل موارد مربوط به تبعات زیست محیطی را پیگیری کرد."