چکیده:
در جهان امروزی، ارتباطات درصنعت گردشگری، حاصل فرآیند جهانی شدن است، وتغییرات فرهنگی ناشی، ازحضورروبه رشدگردشگران درمقاصدگردشگری و تعاملات فرهنگی بین آنها است. وتعاملات میان فرهنگی در جوامع میزبان بستر را برای اشکال نو از فرهنگ را به توسط گردشگران مهیا ساخته است. و نگرانی های جوامع میزبان، از چنین اقداماتی زمانی شدت می یابد که رسانه ها در فضای مجازی تحت تاثیر مطامع قدرتهای سیاسی وحاکم بر رسانه ی قرار می گیرند و افکار جوامع میزبان گردشگران را تحت تاثیرخود قرار می دهند. در چنین فضایی تعاملی است که، پدیده فرهنگ گردشگران ورودی در فرهنگ جامعه میزبان، از تاثیرات خاصی برخوردار می گردد. مقاله حاضر به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات، با استفاده از روش کتابخانه ای وتکنیک بررسی اسنادومدارک وبااستفاده ازروش پژوهشی کیفی (دلفی) و بهره گیری از نظر نخبگان عرصه فرهنگ وگردشگری میکوشد به بازتعریف نوینی از صنعت گردشگری
در ارتیاطات بین فرهنگی دست یابد. و از نوع پژوهشهای تحلیلی- توصیفی محسوب می شود. و در حوزه فرهنگ وگردشگری راموردمطالعه قرارداده و به رویکرد تاثیرات متقابل فرهنگی در قالب ارتباطات بین فرهنگی می پردازند. و نتیجه گیری می نماید، همه عناصر ارتباطات بین فرهنگی درصنعت گردشگری
نمایان شده، و در بستر خود باعث تعاملات و تبادلات فرهنگی با پذیرش و انطباق فرهنگی میان گردشگر و جامعه میزبان می شوند. . بنا براین اساسا موضوعاتی چون تهاجم فرهنگی و یا تقابلات فرهنگی در پدیده گردشگری و سفر بندرت اتفاق می افتد و می توان با برنامه ریزی دقیق همه جانبه، دغدغه های فرهنگی
ناشی از ارتباطات بین فرهنگی را که درآن باعث مشکلات روابط بین انسانی و شکاف های میان فرهنگی، ملتهاودولتهاشده است، را حل نمود.
خلاصه ماشینی:
و نتيجه گيري مي نمايد، همه عناصر ارتباطات بين فرهنگي درصنعت گردشگري نمايان شده ، و در بستر خود باعث تعاملات و تبادلات فرهنگي با پذيرش و انطباق فرهنگي ميان گردشگر و جامعه ميزبان مي شوند.
ارتباطات ميان فرهنگها بي شک بلاواسطه ورودرو توسط خود گردشگران و ميزبانان مقصدگردشگري شکل مي گيرد و به همين دليل است که صنعت گردشگري از پتانسيل بالايي در جهت صيانت و حفاظت از فرهنگ جوامع ميزبان و ميهمان وتعاملات مثبت ميان فرهنگي آنهادارااست .
و به نظر مي رسد با حساسيتهاي فراواني که در حوزه فرهنگ براي دولتها و ملت ها وجود دارد و فرآيند جهاني شدن با رويکرد جهاني سازي به دغدغه اصلي تصميم سازان اين عرصه تبديل شده است ، وگردشگري نقش پديده اي پويا راکه پتانسيل بالايي در کنترل و شکل دادن فرهنگ ها دارند ايفاء ميکنند، ومحوراصلي تبادلات وتغييرات فرهنگي قرار مي گيرد.
به عبارت ديگر فهم و پذيرش تفاوتهاي فرهنگي جوامع که نياز به دانش ، آگاهي و آموزش دارد در بستر پديده گردشگري که اساسا از تفاوتهاي فرهنگي غنا مي يابد رشد مي کند و ارتباطات ميان فرهنگي بواسطه گردشگري، شکل ملموس تر و جامع تري به خود مي گيرد و مقاله حاضرنيز سعي برتبيين اين موضوع داردکه ، جايگاه گردشگري را به عنوان عامل موثر در ارتباطات بين فرهنگي و ميزان تاثير پذيري آن در فرهنگ جوامع ميزبان رامورد کنکاش قرار دهد.